ج: جايز نيست از فرزند به عنوان ابزارى براى زيان رساندن به پدر ويا مادر استفاده كرد، مثلًا يكى از آن دو از دوستى طرف مقابل نسبت به فرزندشان براى رسيدن به مقاصد خود سوء استفاده كند، به عنوان نمونه زن نبايد به بهانه داشتن فرزند از همبستر شدن با مرد سر باز زند ويا مرد نبايد زن را به بهانه مخارج زياد فرزنددارى به كار در بيرون از خانه وادارد، چرا كه سوء استفاده از عواطف انسانى براى بهره مند شدن از حقوق بيشتر با ارزشهاى عدل وقسط ناسازگار است.

د: براى گرفتن كودك از شير مادر، بايد والدين با هم مشورت كنند واين كار «گرفتن كودك از شير» بر مبناى رضايت هر دو طرف صورت گيرد، چرا كه رشد ونموّ فرزندان منوط به تلاش هر دو يعنى هم پدر وهم مادر است.

6- عدالت در عرصه قضاوت‌

خداوند متعال مى فرمايد:

فَلِذلِكَ فَادْعُ وَ اسْتَقِمْ كَما أُمِرْتَ وَ لا تَتَّبِعْ أَهْواءَهُمْ وَ قُلْ آمَنْتُ بِما أَنْزَلَ اللّهُ مِنْ كِتابٍ وَ أُمِرْتُ لأَعْدِلَ بَيْنَكُمُ اللّهُ رَبُّنا وَ رَبُّكُمْ لَنا أَعْمالُنا وَ لَكُمْ أَعْمالُكُمْ لا حُجَّةَ بَيْنَنا وَ بَيْنَكُمُ اللّهُ يَجْمَعُ بَيْنَنا وَ إِلَيْهِ الْمَصيرُ «شورى، 15»

«پس به همين خاطر تو نيز آنان را به سوى اين آيين واحد الهى دعوت كن وآنچنان كه مأمور شده اى استقامت نما، واز هوى وهوسهاى آنان پيروى مكن وبگو:" به هر كتابى كه خدا نازل كرده ايمان آورده ام ومأمورم در ميان شما عدالت كنم، خداوند پروردگار ما وشماست، نتيجه اعمال ما از آن ما است ونتيجه اعمال شما از آن شما، خصومت شخصى در ميان ما نيست، وخداوند ما وشما را در يكجا جمع مى كند، وبازگشت «همه» به سوى اوست».

رهيافت وحى:

عدالت در دو برهه از حيات يك جامعه به آشكارترين شكل ممكن نمود مى يابد؛ يك بار به هنگام وضع قانون وديگر بار به هنگام اجراى قانون در موارد اختلاف «يعنى در امر قضاء». حال كه واضع قوانين در اسلام شارع مقدّس است، بى گمان عرصه قضاوت برجسته ترين نمود عدالت را از خود به نمايش خواهد گذاشت، لذا همان گونه كه خداوند متعال امر كرده، بايد تا تحقّق عدالت قضايى پايدارى كنيم، كه اين امر از