احكام شرعى:

الف: اگر مثلًا طلاق هاى ناموجّه رو به فزونى گذارند وموجبات زيان رسيدن به زنان را بيش از پيش فراهم آورند، فقيه عادل مى تواند با صدور احكامى موقّت زيان ديدن زنان را كاهش دهد.

مثلًا در هنگام عقد، شرطى گذاشته شود كه بر مبناى آن مرد در صورت طلاق زن برخى از دارايى هاى خود را به زن واگذارد ويا زوجين- قبل از ايقاع طلاق- به رجوع به داورى خانوادگى، آن گونه كه خداوند متعال در قرآن كريم امر فرموده است، ملزم شوند.

ب: اگر زن بر سكونت در خانه اى مستقل پافشارى كند، در حاليكه مرد توان فراهم كردن آن را نداشته باشد، زن بايد در ازاى آن بيش ازپيش بار مسايل خانه را بر دوش كشد.

ج: اگر مرد از همسر خود بخواهد تا فرزندان بيشترى براى وى به دنيا آورد، زن مى تواند نفقه بيشترى را براى كم كردن سنگينى امور خانه درخواست كند، به عنوان نمونه مى تواند فراهم آوردن برخى از وسايل خانه مانند ماشين لباسشويى، خشك كن، ويا وسايل پخت وپز سريع ووسايلى از اين دست را از مرد درخواست كند.

د: همچنين زن در صورت شيردادن به فرزندش مى تواند پاداش بيشتر ويا در برخى اوقات فراهم آوردن خدمتكارى را از شوهرش درخواست كند.

6- در شريعت اسلام برپايه سنتهاى ثابت الهى، از جمله عدالت، احكامى ويژه فرزندان در نظر گرفته شده است:

الف: استفاده از شير مادر حقّ فرزندان است زيرا خوردن شير مادر براى رشد فرزندان فوايدى در بر دارد كه در صورت نخوردن شير مادر هيچگاه به دست نخواهند آمد. از اين رو شيردادن جزء وظايف مادران وپرداخت دستمزد براى آن جزء وظايف پدران محسوب مى شود.

ب: بر پدران- كه از وجود فرزندان خود سود مى برند- واجب است خوراك، پوشاك وديگر نيازمنديهاى اساسى فرزندان همچون آموزش را برآورده كنند، ودستمزد شيردهى ايشان را نيز بپردازند.