آرى، زيرا او عليرغم اينكه ممكن است خواهر برادر من شود ولى‌ارتباطى خويشاوندى با من ندارد، چون، نه مادر او مادر من است ونه پدر او پدر من. پس ازدواج با او براى من جايز است، حكم رضاعى او نيز چنين است زيرا خويشاوندى رضاعى پايين‌تر از نسبى است.

حكم شير خوارگى پس از ازدواج‌

چون شيرخوارگى دقيقاً همچون نسب موجب محرميت است، پس زناشويى گذشته را باطل مى‌كند همان طور كه از زناشويى آينده مانع مى‌گردد، اين حكم مسائلى دارد كه ذيلًا بيان مى‌شود:

1- اگر مردى با دختركى شيرخوار ازدواج كند، سپس مادر، يا مادر بزرگ، ويا خواهر، ويا زن پدر ويا زن برادرش با شير آن دو، او را طبق شرايط شرعى تغذيه كند ازدواجش با او باطل مى شود، زيرا اين دختر با شير خوردن از مادر او خواهر رضاعى، و با شير خوردن ازمادر بزرگ پدرى يا مادر بزرگ مادرى او به عمه يا خاله‌اش بدل شده‌است، وبا شير خوردن از خواهرش به دختر خواهر او تبديل شده‌است، وبا شير خوارگى اين كودك از زن پدرش تبديل به خواهر پدرى‌اش گشته است، وبا تغذيه از شير همسر برادرش به دختر برادرش بدل شده است، وهمان گونه كه اين عناوين در نسب موجب محرميت مى‌شود، در رضاع نيز محرميت را در پى دارد.

2- اگر مردى با دختركى شيرخوار، ازدواج كند وهمسر او آن دختر را شير دهد، هر دو براى هميشه بر او حرام مى‌شوند، در صورتيكه به همسر اول، كه همسر كوچك را شير داده، دخول كرده باشد، چون كه در اين صورت، دخترك شير خوار، دختر همسرى مى‌گردد كه اين‌مرد با او همبستر شده، در حاليكه همسر اولى مادر همسرش گشته، ومادر همسر به طور ابدى بر شوهر حرام مى شود، در صورتيكه «ربيبه» يعنى دختر همسر، به شرط همبستر شدن با مادرش، حرام مى شود.