زن مباشرت كند و فاصله ميان اين دو بار غير مشخص باشد اشكال خواهد داشت مگر اين كه مدت را مشخص سازد يا عرفاً مشخص باشد.

3- آيا جايز است مدتى را در آينده مشخص كند و براى مثال بگويد: ماه رمضانسال آينده؟ فقها پاسخ مثبت مى دهند.

4- نمى توان وقتى را مشخص كرد كه براى كام گرفتن و مباشرت كافى نباشد، چنانكه نمى تواند، بنابر اقوى، مدت را مثلًا- دويست سال تعيين كند، زيرا اين امر مخالف با لازمه تعيين وقت و مدت است.

5- اگر مدت را درعقد ذكر نكند، وقصد مرد از عدم تصريح به مدت در عقد، مطلق نكاح است، به عقد دائم بدل مى شود، واگر قصد او تنها نكاح موقت باشد ظاهراً عقد او فاسد و باطل است.

احكام شرط در ازدواج موقت‌

1- هر شرطى كه در ازدواج موقت بدان تصريح شود، يا باشناخت دو طرف، عقد بر آن استوار گردد الزامى خواهد بود، اما سخنانى كه پيش از عقد ميان آن دو جريان مى‌يابد، وگاهى وعده هاى فريب‌دهنده در آن است اگر در عقد مورد توافق طرفين قرار نگيرد الزامى نخواهد بود.

2- جايز است دو طرف وقت ملاقات را مشخص كنند، كه شب باشد يا روز ويا حتى ساعت مشخصى، واگر عدم مباشرت جنسى راشرط كنند، يا تعداد دفعات را به طور هفتگى مشخص سازند، ياشرايطى از اين دست كه مورد پذيرش دو طرف است، جايز ووفاى به آن واجب است.

3- در ازدواج موقت دو طرف از همديگر ارث نمى‌برند، ولى آيا شرط كردن آن جايز است؟ برخى از فقها مى‌گويند آرى، وبرخى نيزگفته‌اند كه ارث با حكم الهى محقق مى‌شود نه با شرط بشرى وبر اين‌اساس ارث بردن از يكديگر حتى در صورت شرط كردن جايز نيست.

احكام فرزندان و جدايى در ازدواج موقت‌

1- مرد مى‌تواند در رابطه با همسر موقت خود عزل كند، وهرگاه از آن بهراسد كه فرزندش در اين ميان تباه شود عزل مستحب خواهد بود، وشايسته است كه آن را هنگام عقد شرط كند.