ابو حمزه از امام زين العابدين (ع) روايت مى كند كه فرمود: «پسنديده ترين شما نزد خدا كسى است كه بر خانواده اش تنگ نگيرد» [1].

امام رضا (ع) نيز مى فرمايد: «مرد بايد با گشاده دستى با خانواده اش رفتار كند، تا آرزوى مرگ او را نكنند» [2].

7- بر انسان واجب است تا حد كفايت خانواده بر آنها انفاق كند، بدين ترتيب نفقه دادن به خانواده تا كفايت آنها بر صدقه مقدم است، در حديثى از امام باقر (ع) آمده است كه مردى به ايشان عرض كرد: در كوهستان ملكى دارم كه سالانه سه هزار درهم از آن سود مى برم، دو هزار از آن را نفقه خانواده مى كنم، وسالانه هزار درهم را صدقه مى دهم، امام (ع) فرمود: «اگر دو هزار درهم براى آنچه در طول سال بدان نياز دارند كافى است، تو با اين كار به خويش نگريسته اى و به خود آمده اى و در زمان حيات به كارى پرداخته اى كه زنده به هنگام مرگش وصيت مى كند.» [3]

8- پيامبر (ص) بر كسى كه حق خانواده را ضايع مى كند نفرين فرستاده است. از پيامبر (ص) نقل است كه فرمود: «ملعون است ملعون، كسى كه زحمتش را بر مردم افكند، ملعون است ملعون، كسى كه حق نانخورهايش را تباه سازد» [4].

9- پيامبر (ص) دستور به سخاوت وگشاده دستى داده است. از ايشان نقل است كه كسى نزد ايشان آمد و عرض كرد يا رسول الله! ايمان كدام يك از مردم بهتر است؟ حضرت گفت: «گشاده دست ترين آنها». [5]

واز امام صادق (ع) روايت شده كه فرمود: «يك نوجوان گنهكار گشاده دست نزد خدا محبوبتر است از پيرمرد عابد بخيل».

10- آدمى نبايد از فقر در هراس باشد، چون به بخل گرفتار مى شود از امام (ع) نقل شده كه فرمود: «خداوند براى بنده به قدر مخارج او، از آسمان كمك مى فرستد، و هر كه به عوض دادن خداوند يقين كند با جان و دل انفاق مى كند».