«خدا شما را از نيكى كردن و رعايت عدالت نسبت به كسانى كه در دين با شما پيكار نكردند واز خانه وديارتان بيرون نراندند نهى نمى كند، چرا كه خداوند عدالت پيشگان را دوست مى دارد».

رهيافت وحى:

شالوده حكومت اسلامى بر مبناى حقّ كه در عدالت نمايان مى گردد- وميانه روى بين هرج ومرج واستبداد استوار است. از سويى براى رهايى يافتن از وضعيت هرج ومرج بايد ولايت الهى حاكميت يابد واز سوى ديگر براى برون رفت از وضعيت استبدادى بايد نظام شورايى ايجاد شود.

عدالت خداوند متعال در عرصه سياسى نيز پديدار مى شود، بدينگونه كه همه گروهها، حتى در هنگام وقوع جنگ بين آنها، از حقوق عادلانه خود برخوردار شوند وستم يكى از دو گروه متخاصم به ديگرى جايز نيست. درباره روابط مسلمانان با ديگران نيز همينگونه است؛ به هنگام صلح با غير مسلمانان بايد بديشان نيكى كرده، حقوق ايشان را ادا كنيم ودر زمان وقوع جنگ ميان مسلمانان وغير مسلمانان نمى توان به ايشان تجاوز كرد، مگر اينكه خود، مسلمانان را مورد تجاوز قرار داده باشند، كه البته در اين صورت نيز، تجاوز متقابل، نبايد فراتر از حدّ تجاوز غير مسلمانان برود.

احكام:

1- بر مسلمانان، به ويژه بر رهبران آنها لازم است كه به شيوه هاى زير تمام وسايل فراهم كننده حقيقت نظام شورايى در جامعه را به كار گيرند:

الف- گزينش حاكم مسلمان از طريق شورا كه بايد ويژگى هاى يك حاكم اسلامى از جمله عدالت، فقاهت توانايى و ... را دارا باشد.

ب- فراهم كردن ابزارهاى مشورت در امور كشور مانند برپايى انتخابات مجلس نمايندگان، شوراهاى شهر، شوراهاى قضايى ونهادهايى از اين دست.

ج- فراهم آوردن ابزارهاى حمايت كننده از نظام شورايى همچون ايجاد نشريات آزاد وبرگزارى تجمّعهاى آزاد وامورى از اين دست.

2- پس از اتخاذ تصميمهاى صحيح از طريق نهادهاى شورايى كه زمينه ساز قانون گذارى اسلام است، مسلمانان بايد آن قوانين را مورد احترام قرار دهند. اين امر از رهگذر امور زير تحقق مى يابد: