3- نگاه ولمس نمودن زن بيگانه «وبرعكس» هرگاه كه ضرورت ايجاب كند، واين ضرورت در نزد شارع مقدس از حرام بودن نگاه ولمس كردن مهمتر باشد، جايز است. دراين صورت نگاه ولمس كردن تنها درحدود ضرورت جايز است.

براى توضيح اين مسأله به نمونه هاى زير اشاره مى شود:

الف- نگاه ولمس نمودن به منظور درمان ومعالجه همچون‌گرفتن نبض ودرمان شكستگى وباند پيچى زخم جايز است، البته مشروط بر آن كه همجنس براى درمان كردن يافت نشود ونگاه ولمس نمودن جايز نيست جز در حدود ضرورت.

ب هنگام نجات دادن جنس مخالف از غرق شدن يا آتش سوزى ونظايرآن نيز نگاه ولمس كردن جايز است، البته اگر اين كار بر نگاه يا لمس كردن متوقف باشد.

ج- نگاه كردن براى شهادت دادن، يا شاهد شدن اگر ضرورتى باشد جايز است، واقوى عدم جواز نگاه به زناكاران است براى شاهد شدن، مگر آنكه نگاه نكردن فسادى را موجب شود وحدود خداوند را به تعطيلى كشاند يا هرچيز ديگرى را سبب شود كه نزد شارع اهميتى بيش از حرمت نگاه كردن دارد.

ج- حكم نگاه كردن به زنان سالخورده‌ [1]

شرع مقدس نگاه به اين گروه از زنان «كه در آيه 60 سوره‌ى نور از آنان با جمله «والقواعد من النساء» ياد شده اند» را به مقدار متعارف از قبيل مو وساعد ونظاير آن جايز دانسته است، امّا مانند سينه وشكم ونظاير آن كه معمولًا پوشانيده مى‌شود نبايد آشكار گردد ومرد را شايسته نيست به آنها نظر كند وزنان سالخورده نيز نبايد چندان آرايش وزينت را آشكار كنند والبته آرايش وزينت برحسب زمان ومكان فرق مى‌كند ومعيار آن هم عرف مى‌باشد.

د- حكم نگاه كردن به پسر بچه ودختر بچه‌

1- كودكان دختر وپسر غير مميز [2] را مى‌توان نگاه ولمس كرد وپوشش شرعى در برابر آنها واجب نيست، بلكه ظاهر ادله شرعيه برجواز نگاه كردن به ايشان تا