«اگر بينوا باشند خدا به كرم ولطف خود توانگرشان خواهد كرد كه‌خدا رحمتش وسيع «ونامتناهى وبه احوال بندگان» آگاه است.»

ونيز اسحاق بن عمار از امام صادق (ع) در حديثى نقل مى‌كند كه به حضرت عرض كردم آيا درست است كه مردم مى‌گويند فردى نزدپيامبر آمد ونزد ايشان از تنگدستى وفقر شكايت كرد، وحضرت سه بار به او دستور ازدواج داد؟

حضرت امام صادق (ع) فرمود: «آرى .. درست است» سپس امام فرمود: «روزى به همراه زن وخانواده است.» [1]

آرى، آيا روزى از نزد خدا نيست؟ وآيا زن وفرزندان نزد خدايى كه براى هر چيز روزى قرار داده روزى ندارند؟ مرد با يافتن احساس مسؤوليت نسبت به خانواده فعاليتش را فزونى مى‌دهد وبدين ترتيب انرژى ونيروى كار او صد چندان مى شود ودر پرتو آن امكانات اقتصادى را در محيط زندگى خود متحول مى‌كند.

بدينسان متون اسلامى ازدواج را مورد تشويق قرار مى‌دهند ومردم را از عاقبت روى برتافتن از ازدواج بر اساس ترس از تهيدستى باز مى‌دارند. مگر نه اينست كه خداوند، در صورتى كه آدميان اين گام را بردارند، گشودن در رزق وروزى را براى ايشان تضمين كرده است؟ گامى كه خير را نصيب ايشان وجامعه مى‌سازد؟

ازدواج در خدمت امت‌

از آثار اجتماعى ازدواج افزايش جمعيت يكتا پرست مسلمان درجاى جاى زمين است بدين ترتيب انسان متأهل در فزونى بار يكتاپرستى در زمين سهيم است.

امام باقر (ع) به نقل از پيامبر اكرم (ص) مى‌فرمايد: «چه چيز مانع از آن مى‌شود مؤمن خانواده برگزيند شايد كه خداوند نسلى نصيب او سازد كه با كلمه «لا اله الا اللَّه» زمين را سنگينى وثبات بخشد.» [2]

از پيامبر (ص) نقل است كه فرمود: «.. در طلب فرزند باشيد كه من مايلم شما را در روز قيامت- در مقايسه با امتهاى ديگر فزونتر يابم.» [3]