6- تصرفاتى كه مريض در دوران بيمارى منجر به مرگش در اموالش مى‌كند صحيح بوده واشكالى ندارد، حال چه اين تصرفات به اندازه يك سوم اموالش باشد چه بيشتر، وچه تصرفاتش شامل كارهاى خيريه وبخششهاى بلاعوض باشد وچه معاملات ومبادلات تجارى.

وصيت مالى‌

7- اموال انسان مادامى كه زنده است متعلق به شخص اوست واو مى‌تواند در چهار چوب موازين شرعى در تمام آن تصرف كند، اما پس از مرگش او مى‌تواند وبواسطه وصيّت، تنها در يك سوم اموالش تصرّف كند تا پس از مرگ، همانطور كه او مى‌خواهد، البته در غير از موارد حقوق واجبى كه برعهده‌اش هست، صرف شود [1].

8- اگر انسان به تعهدات مالى واجبى كه بر عهده‌اش هست وصيت كند، مانند اينكه به اداى حجى كه بر گردنش بوده، يا اداى حقوق شرعى بر عهده‌اش، يا اداى دينها وامانات وحقوق مردم كه نزد او است، وصيت كند، تمام اين وصيتها از اصل اموالش خارج شده وقبل از تقسيم بين ورثه پرداخت مى‌شود، بلكه واجب است، اگر خود او هم وصيت نكرده باشد نيز واجبات مالى او را از اصل اموالش خارج كرده وپرداخت كنند، اما اگر خودش وصيت كرده كه واجبات شرعى بر عهده‌اش را از ثلث اموالش بپردازند، مانعى نداشته وبايد به وصيتش‌عمل شود.

9- اما اگر وصيتهاى مالى او در امور غير واجب مانند وصيت به انجام اعمال نيك وپسنديده، ويا بخشش مقدارى از اموالش به اشخاص و يا نهادهايى معين باشد، اگر تمام اين وصيتها به اندازه ثلث اموالش- بعد از خارج كردن واجبات مالى- يا كمتر از آن باشد، وصيتش صحيح بوده وبايد بدان عمل شود، اما اگر وصيتش بيشتر از يك سوم باشد، در صورتيكه ورثه اجازه دهند كه اين مقدار بيشتر پرداخته شود، تمام وصيت صحيح است، اما اگر اجازه‌