ه-: واجب است امين به محض درخواست وديعه از طرف امانت گذار، آنرا پس بدهد، حتى اگر وديعه‌گذار كافرى باشد كه مالش محترم است بلكه احتياط آن است كه به محض درخواست وديعه آنرا پس دهد حتى اگر مالكش كافر حربى اى باشد كه اموالش محترم نيست.

همچنين وقتى كه امين از تلف شدن امانت، يا قرارگرفتن آن در معرض خطر ويا خسارتى بترسد، يا از نگهدارى وديعه ناتوان شود، واجب است كه آنرا به صاحبش ويا به وكيل او برگرداند، واگر اين كار امكان نداشته باشد بايد وديعه را نزد حاكم شرع ويا هر شخص امين ومورد اعتمادى كه قادر برحفظ آن است بسپارد.

دو مسأله:

اول: اگر امانت گذار مكانى خاص ويا شيوه‌اى ويژه را براى نگهدارى وديعه معين كند، امين بايد همانگونه عمل كند ودر غير اين صورت «اگر بدانچه امانت‌گذار گفته است عمل نكند» مسؤول هر گونه اتلاف يا خسارت وارده بر امانت مى‌باشد.

دوم: شيوه‌هاى محافظت واتخاذ تدابير لازم براى نگهدارى وديعه بر اساس‌مدت زمان نگهدارى آن متفاوت مى‌باشد، زيرا شرايط نگهدارى در كوتاه مدت با بلند مدت فرق دارد.

بطور مثال اگر اتومبيلى نزد شخصى براى چندين روز به وديعه گذاشته شده لازم است براى حفظش آنرا در مكان مناسبى كه مانع دزديده شدن يا رسيدن خسارتى به آن باشد نگهدارى كند، اما اگر براى چند ماه عاريه داده شده باشد، محافظت از آن ايجاب مى‌كند كه علاوه بر آنچه گفتيم، گاهى آنرا روشن كند، روغن آنرا عوض نمايد واز سالم ماندن باطرى ولاستيكهايش مطمئن شود، وهمچنين ديگر امور فنى مورد نياز شبيه به اين را رعايت نمايد.

وهمينطور است نگهدارى كتاب، پارچه، لباس، غذا، مستغلات، تجهيزات و ..

تلف وديعه وضمانت آن‌

12- نگهدارنده وديعه امين است، پس اگر وديعه بدون تعدى يا تفريط او ازبين برود ويا خسارتى بر آن وارد شود وى مسؤول نخواهد بود. اين قاعده جزئياتى دارد بدين شرح: