فصل اول: فقه امنيت وآرامش‌

امنيت در زندگى اسلامى‌

درآمد:

نياز به امنيت‌ [1]، نخستين وضرورى ترين نيازى است كه هر موجود زنده اى آن را در وجود خود احساس مى كند وهدف آن، حفظ وپاسدارى از وجود انسان ودستاوردهايش است. اين نياز در سطوح متفاوتى پديدار مى شود كه عبارتند از:

1- امنيت نيازى روانى است كه در بالاترين شكل خود به صورت آرامش «سكينه» وپاكى قلب از افتادن در تنگناها وترس واندوه وهمچنين پاكى از گونه هاى مختلف شرارت وستم ودشمنى نمايان مى شود.

2- امنيت مجموعه اى از ويژگيها واخلاق پسنديده اى است كه بر پايه اعتدال ودورى از گناه وفحشا قوام مى يابد.

3- امنيت يك رفتار مثبت اجتماعى است كه انسان با برخوردارى از آن به حقوق ديگران در تمام ابعاد احترام مى گذارد.

4- همچنين امنيت آرمان مدنى والايى است كه مردم را به سوى جامعه اى توحيدى هدايت مى كند، كه در آن مردم يكديگر را به خدايى بر نمى گزينند.