«رسول خدا (ص) در ميان شريكان در زمين وخانهها به حق شفعه
داورىكردند وفرمودند: زيان وزيان رسانى اى نبايد در بين باشد».
شفعه چيست؟
1- اگر دو نفر در چيزى شريك باشند ويكى از آندو سهم خود را از آن به
فرد سومى بفروشد، طبق شرايط ويژهاى، آن شريك ديگر حق دارد تا سهم شريك اوّلى را
به تملك خود درآورد، اين حق تملك را «شفعه» گويند.
مثال: دو نفر، باغى را به صورت مشاع ومشترك در تملك خود دارند، اگر
يكى از آندو سهم خود را از باغ مذكور به فرد سومى بفروشد، آن شريك ديگر از حق شفعه
بر خوردار مىشود، يعنى حق دارد سهم شريك خود را به ازاى پرداخت بهاى آن، به تملك
خود درآورد چه خريدار بدان راضى باشد، چه نباشد. اين حق، همان حق «شفعه» است.
در اين ميان اصطلاحاً شريك داراى حق شفعه را «شفيع» وخريدار سهم شريك
نخست را «مشفوعمنه» وبخش فروخته شده از مال مشترك را «مشفوع به» مىخوانند.
[1] - وسائل الشيعة، ج 17، كتاب الشفعه، باب 3، ص 316، ح 1.
[2] - همان، ص 319، باب 5، ح 1 و: الفقيه ج 3، ص 76.
اسم الکتاب : احكام معاملات المؤلف : مدرسى، سيد محمد تقى الجزء : 1 صفحة : 309