8- مرجع وملاك در تشخيص آنچه آلت قمار شمرده مى‌شود، عرف خاصّ است، يعنى عرف اشخاص خبره در اين مورد و طبيعتاً اين امر با اختلاف زمان ومكان تفاوت مى‌كند، بنابراين چه بسا آلتى در مكان وزمان معيّنى وسيله قمار باشد ولى همين وسيله در مكان وزمان ديگر وسيله قمار شمرده نشود.

5- غنا و موسيقى‌

خداوند متعال مى فرمايد:

وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ يَشْتَرِى لَهْوَ الْحَدِيثِ لِيُضِلَّ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ بِغَيْرِ عِلْمٍ وَ يَتَّخِذَهَا هُزُواً أُولئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ مُهِينٌ‌ [1].

«و بعضى از مردم سخنان بيهوده را مى‌خرند تا مردم را از روى نادانى، از راه خدا گمراه سازند و آيات الهى را به استهزاگيرند؛ براى آنان عذابى خوار كننده است.»

امام صادق (ع) فرموده:

«بَيْتُ الْغِنَاءِ لَا تُؤْمَنُ فِيهِ الْفَجِيعَةُ وَ لَا تُجَابُ فِيهِ الدَّعْوَةُ وَ لَا يَدْخُلُهُ الْمَلَكُ»

[2].

«خانه‌اى كه در آن غناست هرگز از حوادث ناگوار در امان نيست ودر آن دعا مستجاب نمى‌شود وملائكه، وارد آن نمى‌گردند.»

احكام:

1- هر نوع غنا وهر آنچه به آن ملحق مى شود مانند موسيقى وهمچنين بكار گرفتن هر نوع وسيله طرب، حرام است حتّى اگر غنا با الفاظ قرآن، كلمات دعا ويا اشعارى باشد كه شامل امورى است كه فى‌نفسه حلال است.

2- هرگونه كسب به وسيله غنا، از گرفتن مزد در ازاى اجراى آن تا ساختن وفروختن وسايل آن واساساً هرگونه معامله‌اى كه به نوعى به غنا مربوط مى‌شود، حرام است.