ج- گرفتن مزد بابت هر عمل وخدمتى كه به نوعى با قمار مرتبط است.

د- تهيه مقدّمات آن مانند فراهم كردن مكان قمار «خانه‌ها ومراكز وباشگاههاى قمار» وتهيه نمودن وسايل وابزار قمار براى قماربازان وموارد مشابه.

2- بازى به چند گونه تقسيم مى‌شود:

آية الله العظمى السيد محمد تقي المدرسي(دام ظله)، احكام معاملات - قم، چاپ: اول، 1390.

ف- بازى با وسايل قمار با شرط بندى كه حرام است.

ب- بازى با وسايل قمار بدون شرط بندى، كه احتياط واجب در اجتناب از آن است، به خصوص در مورد نرد وشطرنج كه روايات بسيارى در مورد اين دو وارد شده است.

ج- بازى با غير از وسايل قمار امّا با شرط بندى كه اين هم حرام است.

د- بازى با غير از وسايل قمار وبدون شرط بندى وبرد وباخت، كه از اين جهت اشكال ندارد زيرا دليلى بر تحريم آن نيست.

3- شرط بندى در مسابقات اسب دوانى وتيراندازى از شرط بنديهاى حرام، استثنا شده است، كه اين دو جايز است. «وان شاء اللَّه احكام مربوط به آنها در جاى خود بيان مى‌شود.»

4- خريد وفروش بليت‌هاى بخت‌آزمايى، به هدف به دست آوردن سود نيز از انواع شرط بندى حرام است.

5- امّا خريد بليت‌هاى بخت‌آزمايى خيريّه تنها به هدف انجام عمل خير وبدون قصد به دست آوردن سود اشكالى ندارد.

6- اگر وسيله معيّنى قبلًا از ابزار قمار بوده است، امّا وضعيت آن تغيير كرده ومردم، ديگر آن را بعنوان وسيله قمار نمى‌شمرند، بازى با آن بدون شرط بندى اشكالى ندارد. اگرچه بنابر احتياط واجب بايد از نرد وشطرنج اجتناب شود زيرا كه در حرمت اين دو رواياتى خاصّ از معصومين وارد شده است.

7- در تطبيق احكام مذكور بر وسايل قمارى كه در زمان پيامبر اسلام متداول بوده وآنچه بعداً بوجود آمده فرقى‌نيست، حتّى بازى قمار از طريق رايانه واينترنت نيز مشمول اين احكام است.