«مردان وزنان بى همسر خود را همسر دهيد، همچنين غلامان وكنيزان صالح ودرستكاران را، اگر فقير وتنگدست باشند، خداوند از فضل خود آنان را بى نياز مى سازد، خداوند گشايش دهنده وآگاه است».

رهيافت وحى:

فرزندان زينت ونهال زندگى اند، وهمچنين ميراث بندگان مؤمن براى خداوند متعال. دين، مؤمنان را به امر ازدواج وفراوانى فرزند فرا خوانده وتشويق مى كند، واز رهگذر اين تشويق، احكام وقوانين بسيارى را سامان داده كه بين تفريط رهبانيت كه به دورى جستن از اين زينت فرا مى خواند، و افراط دنيا پرستان در ترك آخرت به خاطر اين زينت، راهى ميانه را برگزيده است.

از آيات الهى در مى يابيم كه فرزند آورى خواستى والا محسوب مى شود، چه فرزندان نورچشم خانواده اند، وفراوانى آنها سرفرازى هر جامعه اى را درپى دارد. چرا كه همين فرزندان سربازان ومدافعان آن جامعه را تشكيل مى دهند «وچه بسا به عنوان ثروت اقتصادى يك جامعه نيز تلقى شوند».

احكام:

1- بايد مردم را در يك جامعه اسلامى به امر ازدواج تشويق كرد ووسايل ازدواج جوانان را فراهم آورد، چه، آموزه هاى پيامبراكرم (ص) واهل بيت (عليهم السلام) بر استحباب مؤكّد ازدواج زنان ومردان بى همسر دلالت مى كنند. برخى از وسايل فراهم آمدن ازدواج دختران وپسران عبارتند از:

الف: آسان كردن شرايط ازدواج از جمله بسنده كردن به يك زندگى ساده وكاستن از مهريه ها وكم كردن مخارج مراسم ازدواج.

ب: فراهم آوردن مسكن مناسب وارزان قيمت براى تمام فرزندان جامعه.

2- خانواده ها بايد براى فرزند دارشدن تلاش كنند، واگر اين امر ميسر نشد بايد از راه فرزند خواندگى به اين امر اقدام كنند، چه، فرزند نور چشم خانواده است وخانواده بى فرزند به درختى بى ثمر مى ماند.

3- در جامعه اسلامى بايد مردم را به فرزندآورى ترغيب كرد، تا همواره از جامعه اى جوان ومقتدر ونفوذ ناپذير وبرخوردار از نيروى انسانى قوى براى حفظ