احكام فرزندان‌

درآمد:

فرزندان زينت زندگى اين جهان بوده، اما اين باقيات صالحات‌ [1] هر كس است كه از ارزشى بنيادين برخوردار است. از اين رو هر كس به واسطه اين زينت خرسندى خداوند را طلب كند، نبايد فريفته آن شود وبدان مغرور وسركش شود، بلكه بايد مسئوليت تربيت وتأمين مايحتاج آن را به گردن گيرد، تا در روزى كه مال وفرزندان به كار آدمى نمى آيند، آن زينت، به عنوان باقيات صالحات وى برايش كارساز شود. اما هركس فرزندان خود را به ابزارى براى مباهات وكفر ورزى بدل كند، به وسيله آنها گمراه شده است در حالى كه به فرزندانش هم هيچ نفعى نرسانده است.

خداوند فرزندان را به آدميان بخشيده ومحبت ايشان را براى انسانها آراسته ودر فرزندان سودى براى والدين قرار داده، وهمچنين در كتاب خود از كشتن فرزندان نهى كرده ومشركانى كه مرتكب چنين جنايتى شدند را افرادى پست قلمداد كرده واز سوى ديگر انسانها را از زياده روى در فرزند دوستى به جاى گرايش به ايمان برحذر داشته است. همچنين خداوند ياد آور اين نكته مى شود كه فرزندان بوته آزمايش انسانهايند وچه بسا برخى از آنها دشمن آدمى باشند ويادآور مى شود كه فرزندان سر سوزنى انسانها را از خدا بى نياز نمى سازند. همچنين خداوند انسانها را از مشاركت شيطان در انعقاد نطفه فرزندان بيم مى دهد، وبيان مى دارد كه اگر فرزندان كارهاى ناشايست انجام بدهند ديگر عضوى از خانواده خود محسوب نمى شوند.

1- ازدواج وازدياد نسل‌

خداى متعال مى فرمايد:

وَ أَنْكِحُوا الْأَيَامَى مِنْكُمْ وَ الصَّالِحِينَ مِنْ عِبَادِكُمْ وَ إِمَائِكُمْ إِنْ يَكُونُوا فُقَرَاءَ يُغْنِهِمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ وَ اللَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ «نور، 32»