2- گاهى اعضاى جامعه بشرى از ولايت الهى جدا مى شوند، ولى پيوندهاى خويشى را در ميان خود نمى گسلند، واز اين رو از رحمت الهى در دنيا برخوردار مى شوند، ولى اگر خود را از اين آخرين حلقه اتصال وريسمان وحدت آفرين نيز بگسلانند، بى گمان به ژرفناى چاه تباهى سقوط خواهند كرد.

3- هر كس بايد از خانواده وخاندان خود به عنوان سنگرى در برابر حوادث زمانه وچالشهاى زندگى، بهره جويد واز اين رهگذر خانواده وخاندان وعشيره به پايگاهى اجتماعى براى مصون ماندن از امواج مصايب وبلاهاى روزگار بدل مى شوند.

4- از آنجا كه بستر هر خاندان كانون حكمت وكارشناسى در امر زندگى مى باشد، ضرورى است كه در هر خاندان يك هيأت مشورتى براى رفع مشكلات فرزندان آن خاندان وبراى متمركز ساختن اطلاعات كارشناسانه وجهت دهى به نيروها وبه كارگيرى توانائيها، تشكيل شود. بهتر آن است كه اعضاى اين هيأت مشورتى از سوى فرزندان خاندان انتخاب شوند، وافرادى با ظرفيتها وتوانائيهاى گوناگون در آن فراهم آيند.

5- در امر استحكام پيوندهاى خويشى، بسنده كردن به ديد وبازديد وهميارى سطحى كفايت نمى كند، چه، امروزه ما بيش از هر وقت ديگر نيازمند استحكام بخشيدن به پيوندهاى خويشى هستيم. بنابراين بايد سخن از ارزش صله رحم مبتنى بر دين را به زبان عصر برگردانيم وبه جستجوى مصاديق گوناگونى كه اين ارزش والا را پديدار مى سازند، بپردازيم، تا پيوندهاى خويشيمان به پايگاههايى براى دستيابى به رفاه وپيشرفت تمدّنى تبديل شوند. اين امر از رهگذر روشهاى زير امكان پذير خواهد بود:

الف: تبديل پيوندهاى خويشى به يك نيروى اقتصادى از رهگذر سامان دادن به شركتهاى اقتصادى ويژه براى فرزندان خاندان وافزايش فرصتهاى هميارى ميان ايشان.