3- تقابل بهداشت عمومى و فساد

خداى متعال مى فرمايد:

وَ لَا تُفْسِدُوا فِى الْأَرْضِ بَعْدَ إِصْلَاحِهَا ذلِكُمْ خَيْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ «اعراف، 85»

«و در روى زمين، بعد از آنكه «در پرتوى ايمان ودعوت انبيا» اصلاح شده است، فساد نكنيد. اين براى شما بهتر است اگر با ايمان هستيد».

رهيافت وحى:

خداوند متعال اشاعه فساد وتباهى در زمين را به شدت منع كرده، ودورى جستن از تباهى هاى بزرگ را به منزله حكمت نفى ولايت كفار دانسته است. از همين رو تلاش در راستاى جلوگيرى از انتشار تمام گونه هاى فساد وتباهى، امرى واجب تلقى شده كه يكى از نمودهاى آن اهتمام ورزيدن به بهداشت عمومى براى جلوگيرى از به خطر افتادن سلامت مردم است.

احكام:

1- بايد از رهگذر نظارت بر توليدكنندگان وفروشندگان مواد غذايى از كشاورزان ودهقانان گرفته تا رستورانها ونانوايى ها ومراكز توليد مواد غذايى وآسيابها وكارخانجات كنسروسازى ومواد لبنى ومواد گوشتى ومانند اينها، از انتشار مواد غذايى فاسد، جلوگيرى كرد.

2- همچنين بايد بر سرچشمه هاى آب آشاميدنى، رودخانه ها، مخازن وتلمبه هاى آب وهمچنين بر خطوط لوله آبرسانى براى دور ساختن ميكروبها، مواد راديواكتيو وديگر مواد زيان رسان به منابع آبى نظارت كرد.

آية الله العظمى السيد محمد تقي المدرسي(دام ظله)، احكام معاملات - قم، چاپ: اول، 1390.

واجب است با اقداماتى چون واكسيناسيون عمومى عليه بيماريهاى مسرى وجلوگيرى از انتقال مردم از مناطق آلوده به اينگونه بيماريها به مناطق پاكيزه، از انتشار بيماريهاى مرگبار جلوگيرى كنيم.