«رسول خدا (ص) فرمودند: خواب درا بتداى روز نشانه نادانى وكودنى است، وخواب قيلوله «نيمروز» نعمت، وخواب پس از عصر از حماقت، وخواب بين نماز مغرب وعشا روزى را از بين مى برد».

4- زمان بسيار مناسب براى خواب در روز خواب پيش از ظهر يا قيلوله است.

از امام زين العابدين (ع) روايت شده كه ايشان نماز صبح را مى خواندند وتا طلوع آفتاب در سجده گاه خود به تعقيبات مى پرداختند، سپس برمى خاستند ونماز طولانى اى را شروع مى كردند، سپس كمى مى خوابيدند وبعد از بيدار شدن مسواك مى خواستند ودندانهاى خود را مسواك مى كردند وپس از آن صبحانه طلب مى كردند. [1]

چگونه بخوابيم؟

1- اسلام، خوابيدن بر روى شكم را مكروه مى شمرد وبه ديگر صورت هاى خواب فرا مى خواند. شامى در خبرى از اميرمؤمنان (ع) درباره گونه هاى مختلف خواب پرسش كرده است. امام (ع) نيز اينگونه پاسخ گفته اند:

«النوم على اربعة اصناف: الانبياء تنام على أقفيتها مستلقية، وأعينها لاتنام متوقعة لوحى ربها عزوجل، والمؤمن ينام على يمينه مستقبل القبلة، والملوك وابناؤها على شمائلها ليستمرئوا ما يأكلون، وإبليس وإخوانه وكل مجنون وذى عاهة ينامون على وجوههم منبطحين.». [2]

«خواب چهارگونه است: پيامبران به پشت مى خوابند، در حاليكه چشمهايشان به انتظار وحى پروردگار عزوجل به خواب نمى رود، مؤمنان بر دست راست خود ورو به قبله مى خوابند، پادشاهان وفرزندانشان بر دست چپ خود مى خوابند تا آنچه مى خورند هضم كنند، ابليس وبرادران او وديوانگان وآفت زدگان نيز به رو وبر روى شكم خود مى خوابند».

2- همچنين مستحب است پيش از خواب بر رختخواب خود دست بكشيم تا از نبود حشره يا اجسام مضر مطمئن شويم وخدا را با دعايى كه از امام صادق (ع) از پدر بزرگوارشان نقل شده بخوانيم. آن حضرت مى فرمايند: