براى وضو گرفتن واقامه نماز تهيه كنى.

9- اگر در حين وضو گرفتن، ضرورت رفع شد، بايد وضو را اعاده نمايى ويا آن طورى كه‌در شريعت آمده است تكميل كنى واگر بعد از وضو وقبل از نماز، ضرورت رفع شد، احوط اين‌است كه در غير مورد تقيه، وضو تجديد شود. اما در مورد تقيه، اقوى اين است كه وضوى اول‌كفايت مى‌كند، اگرچه احتياط كردن با اعاده وضو، نيكوتر است.

شرايط وضو

1- وضو تنها با آب صحيح است، اما با ساير مايعات، جايز نيست وهمچنين با آب ميوه‌وگِل چسبناك وهر چيزى كه به طور مطلق به آن آب گفته نشود، جايز نيست.

2- همچنين جايز نيست كه با آب نجس وضو گرفته شود، وهمچنين آبى كه در غسل‌جنابت استفاده شده است. و بنابر احتياط واجب، با آب هر غسل واجب، وضو گرفته نشود.

3- اگر اعضاى وضو نجس باشند، احتياط اين است كه قبل از وضو گرفتن، تطهير شوند.

4- براى اينكه اعضاى وضو، به طور كامل شسته شود، واجب است كه قبلًا اطمينان‌حاصل شود كه چرك يا قير يا رنگ جِرم دار ومانند آن كه از رسيدن آب به پوست مانع‌مى‌شود، برطرف شده باشد. واگر در دستت، انگشتر تنگى باشد، آن را بچرخان يا از دست‌بيرون كن تا از نفوذ آب به زير آن مطمئن شوى، وزنان با النگو ودست بندهاى خود هم بايدهمين كار را انجام دهند، ودر مورد بند ساعت هم بايد همين اطمينان حاصل شود.

5- شخص وضو گيرنده بايد ترتيب را در اعمال وضو رعايت كند واز همان عملى آغاز كندكه خداوند گفته است، پس اول صورتش را بشويد، بعد دست راست را وبعد دست چپ راوسپس سر را مسح كند وبعد هم هر دو پا را مسح نمايد، واز باب احتياط، پاى چپ را قبل ازپاى راست مسح نكند. واگر ترتيب ياد شده را مراعات نكند، بايد آن اعمالى را كه ترتيب باآنها تحقق مى‌يابد، اعاده كند، در صورتيكه موجب فوت موالات (يعنى پى در پى‌بودن) نشود.

6- بايد اعمال وضو پى در پى وپشت سر هم انجام شود، زيرا همه آنها، عمل واحدمحسوب مى‌شوند، پس نبايد بين اجزاى آن فاصله انداخته شود، به گونه‌اى كه در عرف، موالات وپى در پى بودن اطلاق نشود. در شرايط عادى معيار به هم خوردن موالات، اين است‌كه آب وضو در يك عضو، قبل از اتمام ساير اعمال وضو، خشك شود، واحتياط اقتضامى‌كند كه حتى در شرايط غير عادى رطوبت عضو قبل در وضو باقى بماند.

بنابراين اگر دست راست را شستى اما شستن دست چپ را به تأخير انداختى تا آن جا كه‌دست راست خشك شد، در اين صورت بايد وضو را از اول اعاده كنى هرچند كه رطوبت وضو