بر من حرام باشد. پيامبر خداصلى الله عليه وآله فرمود: «هيچ‌كارى نكرده‌اى، اگر با مردم معاشرت نكنى چگونه امر به معروف و نهى از منكر مى‌كنى؟ باديه‌نشينى بعداز شهرنشينى، كفران نعمت‌است.» تا اينكه فرمود: «پس پيامبر خدا فرمود: بدترين قوم قومى است كه امر به معروف و نهى از منكر نمى‌كنند. بدترين‌قوم، قومى است كه آمران به معروف و ناهيان از منكر را متّهم مى‌سازند. بدترين قوم، قومى است كه براى خدا، اقامه قسط و عدالت‌نمى‌كنند. بدترين قوم، قومى است كه كسانى را كه مردم را امر به قسط و عدالت بين مردم مى‌كنند به قتل مى‌رسانند.»

8- از پيامبر خداصلى الله عليه وآله روايت شده كه فرمود:

«رأيت رجلًا من امّتي في المنام، قد أخذته الزبانية من كلّ مكان، فجاءه أمره بالمعروف ونهيه عن المنكر فخلّصاه من بينهم، وجعلاه مع‌الملائكة

» [1].

«من مردى از امّتم را در خواب ديدم كه مأموران دوزخ او را از هر طرف احاطه كرده بودند پس امر به معروف و نهى از منكر او، به‌فريادش رسيد و او را نجات داد وبا ملائكه، همراهش ساخت.»

9- حضرت على‌عليه السلام مى‌فرمايد:

«إنّ رسول اللَّه‌صلى الله عليه وآله قال: أيما رجل رأى في منزله شيئاً من الفجور فلم يغيّر، بعث اللَّه تعالى بطير أبيض فيظلّ ببابه أربعين صباحاً، فيقول له كلّما دخل‌وخرج: غيّر غيّر، فإن غيّر وإلّا مسح بجناحه على عينيه، فإن رأى حسناً لم يره حسناً، وإن رأى قبيحاً لم ينكره‌

» [2].

«پيامبر خداصلى الله عليه وآله فرمود: هر مردى كه در خانه خود فسق و فجورى ببيند پس تغيير ندهد وجلوگيرى نكند، خداوند پرنده سفيدى‌را مى‌فرستد كه چهل صبح در درب منزل او مى‌ماند و هر بار كه او داخل و خارج شود مى‌گويد: تغيير بده، تغيير بده (يعنى از فسق‌وفجور جلوگيرى كن) پس اگر تغيير داد كه چه خوب و گرنه بال خود را بر دو چشم او مى‌كشد و از آن به بعد هر كار نيكى را هم اگر ببيندآن را نيك نمى‌بيند واگر كار زشتى را ببيند، آن را منكر نمى‌داند.»

احكام امر به معروف و نهى از منكر:

1- معروف آن است كه خداوند متعال به آن فرمان داده، و منكر هم آن است كه از ارتكاب آن نهى كرده باشد، چه فاعل آن دو، عالم و آگاه به معروف و منكر بودن آن عمل باشد و يا اينكه نداند و جاهل باشد، پس اگر آگاه بود، (و معروف و منكر رامى‌دانست) امر و نهى شود [3] و اگر جاهل بود ارشاد گردد.