7- اگر شخصى مخارج فقيرى را كه واجب النفقه او نيست (چه از نزديكان او باشد مانند برادر و عمو و دائى يا بيگانه‌باشد) به عهده گرفته باشد، جايز است زكات اموال خود يا زكاتهاى ديگران را به او بدهد.

8- پدر مى‌تواند زكات خود را به پسرش بدهد تا براى ازدواج خود هزينه كند، چنانكه پسر هم مى‌تواند اين كار را نسبت به‌پدرش انجام دهد.

9- همچنين جايز است پدر زكات خود را به پسر فقيرش بدهد تا براى همسر و نوكر خود خرج كند چون نفقه آنان بر پدر واجب‌نيست و همچنين مى‌تواند از سهم سبيل اللَّه به پسرش بدهد تا بتواند براى خود كتاب بخرد يا ساير نيازهاى تحصيلات دينى خود را برآورده سازد.

10- مستحبّ است در دادن زكات، خويشاوندانِ فقير خود را ترجيح دهد، در صورتيكه واجب النفقه زكات دهنده نباشند.

چهارم- هاشمى نباشد:

1- سيّد هاشمى نمى‌تواند از غير سيّد زكات بگيرد ولى جايز است از خيريّه‌هايى مانند مدارس، بيمارستانها، پلها و مانند آنها كه‌از زكات ساخته شده‌اند، استفاده كند.

2- براى سيّد فقيرى كه خمس و ساير وجوهات، كفايت مخارج او را نمى‌كند، جايز است زكات بگيرد ولى بنابر احتياط بايد به‌مقدار ضرورت اكتفا نمايد.

3- آنچه براى سيّد حرام است گرفتن زكات واجب و زكات فطره از غير سيّد است امّا غير اين دو مورد مانند زكات مستحبّى (مثل زكات مال‌التّجاره) و ساير صدقات مستحبّى و بلكه صدقات واجب ديگر مثل صدقات نذر شده و وصيّت شده براى‌فقير و كفّارات، همگى آنها براى سيّد جايز است اگرچه احوط اين است كه در غير حالت اضطرار از اين موارد هم نگيرد.

مسائل متفرّقه زكات‌

نيّت زكات:

1- زكات از عبادات است، لذا در هنگام پرداخت آن بايد تقرّب به خداوند را نيّت كند وامتثال امر خداوند را قصد نمايد و اگر به‌قصد ريا و شهرت زكات بدهد، باطل مى‌باشد امّا اگربه منظور تشويق ديگران، زكات را به طور علنى پرداخت كند، در روايات آمده است كه اشكال ندارد بلكه در برخى از روايات آمده‌است كه در صدقه واجب (زكات) علنى پرداخت كردن بهتر از پنهان نمودن است امّا در صدقه مستحبّى بر عكس، پنهان‌كردن مستحب است.

2- اگر بر عهده او دو نوع زكات باشد مانند زكات مال و زكات فطره، احوط اين است كه در