13- تكبيرگفتن بعد از برداشتن سر از سجده اول ونشستن وآرام گرفتن بدن، وهمچنين تكبير گفتن براى سجده دوم قبل از آنكه به‌سجده رود، ونيز بعد ازبرداشتن سر از سجده دوم. ومستحب است كه در تكبيرها، دست را بلند كند.

14- نهادن دستها بر رانها در هنگام نشستن.

15- نچسباندن شكم به زمين (به اين حالت «تجافى» گفته مى‌شود.)

16- مرد، آرنجهاى خود را از زمين بالانگهدارد و بين آنها و بدن خود فاصله قرار دهد.

17- مرد، در وقت برخاستن اول زانوها سپس دستها را از زمين بردارد.

18- در هنگام برخاستن بگويد: بِحَوْلِ اللَّهِ وَقُوَّتِهِ أَقُومُ وَأَقْعُدُ.

19- در هنگام برخاستن، انگشتان را مشت نكند، بلكه آنها را بر زمين پهن نمايد وبراى برخاستن برآنها تكيه كند.

20- اما براى زن، مستحب اين است كه در هنگام به سجده رفتن، زانوهايش را قبل از دستش برزمين بگذارد، واعضاى خود را درحال سجده، بهم بچسباند، وشكمش را برزمين بچسباند، وهنگاميكه براى قيام، بلند مى‌شود، از حال نشسته، به طور مستقيم‌وراست بلند شود، بدون اينكه خود را خم كند وكمانى بسازد.

سجده‌هاى قرآن:

اوّل- كسى كه آيات سجده واجب در قرآن را مى‌خواند، بر او لازم است كه سجده كند. اين آيات در چهار سوره واقع شده كه بنام «سور العزائم» ناميده مى‌شوند، همچنين در يازده مورد از قرآن، سجده كردن مستحب است.

آيات سجده واجب عبارتند از:

1- آيه 15 از سوره سجده (الم، تنزيل ...)

2- آيه 37 از سوره فصلت (حم، السجده)

3- آيه 62 از سوره نجم‌

4- آيه 19 از سوره علق (اقرأ باسم ربّك ...)

اما آيات سجده مستحب عبارتند از:

1- آيه 206 از سوره اعراف.

2- آيه 15 از سوره رعد.

3- آيه 50 از سوره نحل.

4- آيه 109 از سوره اسراء (يابنى اسرائيل).