ج- چون اين خون، صفات خاصّى دارد مانند سياهى يا سرخى شديد و سوزش و فشار، با ديدن اين صفات نيز مى‌توان خون قاعدگى را از غير آن باز شناخت. [1]

د- چون خون حيض تنها بعداز بلوغ و قبل‌از يائسگى ديده مى‌شود (زيرا اين خون‌مربوطبه مسأله حاملگى است) و چون معمولًا كمتر از سه روز پياپى و بيشتر از ده روز نيست (مگر در صورت مختلّ شدن سلامتى زن كه در آن صورت خون استحاضه خواهدبود) شريعت، اين ويژگيها را از علايم و نشانه‌هاى قاعدگى قرار داده است.

جزئيات اين مسائل را مشروحاً يادآور خواهيم شد.

احكام حيض‌

شرايط حيض:

قاعدگى تنها با وجود شرايط ذيل تحقّق مى‌يابد:

1- بيرون آمدن خون بعداز كامل كردن سنّ نُه سال باشد.

2- بيرون آمدن خون قبل‌از سنّ يائسگى باشد.

3- مدّت ديدن خون كمتر از سه روز نباشد.

4- مدّت ديدن خون بيشتر از ده روز نباشد.

5- بيرون آمدن خون در طول سه روز استمرار عرفى داشته باشد.

6- مدّت فاصله بين دو حيض كمتر از ده روز نباشد.

7- صفات و علايم خون حيض را داشته باشد يا به گونه‌اى باشد كه بتوان آن را خون‌قاعدگى‌به شمار آورد. چنانكه مشروح آن بيان خواهد شد.

هريك از شرايط بالا احكام و فروعى دارد كه در سطور بعدى بيان مى‌گردد.

شرط اوّل- رسيدن به سنّ نُه سالگى‌

شرط اوّل تحقّق حيض اين است كه بعداز كامل كردن سنّ نه سالگى ديده شود امّا اگر قبل‌ازآن خون ببيند حكم حيض را ندارد. فروع مسأله به شرح ذيل است:

الف- آنچه را دختر قبل از كامل كردن نُه سال قمرى‌ [2] ببيند، حيض نيست مگر اينكه خون‌به گونه‌اى باشد كه اطمينان حاصل شود كه حيض است. دراين صورت خود حيض، نشانه‌و