اسم الکتاب : يس اسماى حسناى الهى المؤلف : مدرسى، سيد محمد تقى الجزء : 1 صفحة : 416
آيه كه مىگويد: وَ قِنا عَذابَ النَّار
چيست؟! اگر در دنيا بهترين زندگى، و آخرت هم بهشت، ديگر وَ قِنا
عَذابَ النَّار چيست؟! زيادى است؟! نه! چون كسانى هستند، در آخرت، بهشت مىروند،
ولى از راه جهنّم!
و همهى شما (بدون استثنا) وارد جهنّم مىشويد؛ اين امرى است حتمى
و قطعى بر پروردگارت* سپس آنها را كه تقوا پيشه كردند، از آن رهايى مىبخشيم و
ظالمان را در حالى كه (از ضعف و ذلّت) به زانو در آمدهاند، در آن رها مىسازيم.
بنابراين متّقين هم وارد جهنّم مىشوند و بعد رهايى مىيابند. امّا
ما از خدا مىخواهيم، از كسانى باشيم كه: لا يَسْمَعُونَ حَسيسَها وَ
هُمْ فى مَااشْتَهَتْ انْفُسُهُمْ خالِدُونَ؛[2]
آنها صداى آتش دوزخ را نمىشوند و در آنچه دلشان مىخواهد، جاودانه
متنعّم هستند. مىخواهيم از آنها باشيم.
بالأخره بهترين نوعش! كدام است؟! همان را مىخواهيم! حال شايد هم
ندانيم كدام يك بهتراست، ولى همانى كه بهتر است، را مىخواهيم! يعنى:
وَ قِنا عَذابَ النَّار.
در دعاها مىخوانيم «وأسألك الفوزَ بالجنةِ والنجاة من
النار» اين دعا را بايد هميشه براى خود، خانوادههاى خود، وساير بستگان
وخويشان ودوستان خود بخوانيم.