و (به خاطر بياور) زمانى را كه پروردگارت از پشت و صُلب فرزندان آدم، ذرّيه‌ى آن‌ها را برگرفت و آن‌ها را گواه بر خويشتن ساخت (و فرمود):

«آيا من پروردگار شما نيستم؟» گفتند:

«چرا! گواهى مى‌دهيم!» چنين كرد تا مبادا روز رستاخير بگوييد:

«ما از اين غافل بوديم» يا بگوييد:

«پدرانمان پيش از ما مشرك بودند. ما هم فرزندانى بعد از آن‌ها بوديم (و چاره‌اى جز پيروى نداشتيم.) آيا ما را به آنچه باطل‌گرايان انجام دادند، مجازات مى‌كنى؟!»

در اين جا خدا فرموده:

«اين عهد از فرزندان آدم گرفته شده تا بعد از اين، در روز قيامت زبان به اعتراض نگشايند و نگويند ما دنباله‌رو پدرانمان بوديم و يا غافل بوديم.»

أَلَمْ أَعْهَدْ إِلَيْكُمْ يَا «بَنِي آدَمَ»؟

حال چرا از تعبير «فرزندان آدم» استفاده شده است؟

آدمِ ابوالبشرى بوده- سلام‌اللَّه عليه- كه آن «عهد» را شكسته و ما هم فرزندان همان آدم هستيم و حالا باز خدا گفته عهدشكنى نكنيد!

در آيه‌اى ديگر خدا مى‌فرمايد:

وَلَقَدْ عَهِدْنَا إِلَى آدَمَ مِنْ قَبْلُ فَنَسِيَ وَلَمْ نَجِدْ لَهُ عَزْماً. [1]

پيش از اين، از آدم پيمان گرفته بوديم؛ امّا او فراموش كرد و عزم استوارى براى او نيافتيم.

و در اين جا هم فرموده: «أَلَمْ أَعْهَدْ إِلَيْكُمْ يَا بَنِي آدَمَ‌» اين دو بايد با هم ارتباط داشته باشند.