بيشتر سيّاره‌ها هم هر كدام، يك يا چند قمر دارند كه به گرد آن‌ها مى‌چرخند.

وقتى همه‌ى اين حركت‌ها را در نظر بگيريم، مى‌بينيم كه در هر كهكشان، سى تا چهل نوع حركت در جهت‌هاى گوناگون و با سرعت‌هاى متفاوت وجود دارد. همه‌ى اين حركت‌ها هم با نظم بسيار دقيقى صورت مى‌گيرد.

دقيقاً معلوم است كه در چه زمانى اين خورشيد و همراهانش در كدام نقطه‌ى فضا قرار دارند؟ توانسته‌اند ساعت‌هايى بسازند كه دقّت اندازه‌گيرى آن‌ها يك هزارم ثانيه است. بلكه ساعت‌هايى ساخته‌اند كه تا يك ميليونيم ثانيه را اندازه‌گيرى مى‌كند و اين فضاپيماهايى كه به فضا پرتاب مى‌كنند، بر اساس اين ساعت تنظيم مى‌شوند.

ببينيد چه دقّتى در اين حركت هستى هست كه حتّى به اندازه‌ى يك ميليونيم ثانيه از راه و حركت خودش تخلف نمى‌كند!

يكى از قمرهاى مصنوعى را كه به فضا پرتاب كردند، رفت و در فضاى بى‌انتها گم شد و ديگر هيچ اثرى از آن نيافتند! علّت آن بود كه از دقّت لازم برخوردار نبود. آيا دقّت هستى اين گونه است؟

ما اگر به خورشيد توجّه مى‌كنيم، براى اين است كه براى ما ظاهرتر است.

مشترى را كوچك مى‌انگاريم؛ در حالى كه خود يك نيمه‌ى خورشيد است و دانشمندان بر اساس يافته‌هاى جديد احتمال مى‌دهند كه در آينده، مشترى براى خودش يك خورشيد شود!

ستاره‌هاى ديگرى هستند كه خورشيد در برابر آن‌ها به حساب نمى‌آيد؛ ولى چون از ما دور هستند، به آن‌ها توجّه نمى‌كنيم.

بر معرفت خود بيفزاييم‌

اكنون توجّه كنيم كه خداوند در همه‌ى حقايق، نه فقط به خورشيد و حركت‌هايش، كه به هر برگى كه فرسوده شده و خزان مى‌شود و پايين‌