اين شيوه رفتار با اولياى خدا به هلاكت مى‌انجامد. آيا مردم شك دارند كه خداى ارحم‌الرّاحمين آن‌ها را عذاب كند؟ در ادامه‌ى آيه خداوند مى‌خواهد اين شك را برطرف كند و به مردمى كه زنده‌اند و هنوز فرصت دارند، تذكّر دهد كه به ارحم‌الرّاحمين بودن خدا مغرور نشويد. نگاهى به تاريخ بيندازيد ببينيد خداوند با گذشتگان شما چه كرده است؟:

«أَلَمْ يَرَوْا كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِنَ الْقُرُونِ أَنَّهُمْ إِلَيْهِمْ لَا يَرْجِعُونَ»

آيا نديدند چقدر از اقوام پيش از آنان را (به خاطر گناهشان) هلاك كرديم؛ كه آن هلاك‌شدگان هرگز به سوى ايشان باز نمى‌گردند (و زنده نمى‌شوند)؟

وعده‌ى عذاب الهى يك تهديد خشك و خالى نيست!

مگر اقوامى كه اين خطاب قرآن با آنان است، نديده بودند كه اين عذاب‌ها بر گذشتگان ايشان واقع شده است؟ اسلاف ما در گذشته، به خاطر همين ناسپاسى‌ها به هلاكت رسيدند. نه‌تنها به سختى افتادند كه از بين رفتند «أنَّهُمْ الَيْهِمْ لا يَرْجِعُونَ» يعنى: در سفرى بى‌بازگشت قدم نهادند. رفتند و تا ابد رفتند! ديگر اميدى نيست كه به سوى آن‌ها باز گردند و اميدى به نجاتشان نيست! فرصت امتحانشان سر آمد؛ برگه‌هاى امتحانشان جمع‌آورى شد و صحنه‌ى امتحان را ترك كردند و تمام!

/ ب‌اين تجربه‌ى تاريخى نشان مى‌دهد كه خداوند اگر وعده‌ى عذاب مى‌دهد، يك تهديد خشك و خالى نيست و آن را بارها در خصوص اقوام پيشين عملى كرده است. چگونه تصوّر مى‌كنيم كه در مورد ما عملى نمى‌كند و به رغم اين‌كه ما بد عمل كنيم، او به ما تخفيف كلّى مى‌دهد؟ از كجا معلوم؟/

معنى قرْن و قُرون‌

در آيه‌ى 31 كلمه (قرون) جمع (قَرْن) آمده است. بايد معنى قرن چيست؟