به بازى گرفتن حيثيّت مرگ!

بيست و چند سال قبل، پنج نفر از برادران و رفقاى ما را در عراق اعدام كردند. اينان اوّلين پنج نفرى بودند كه بر سر دار رفتند! وقتى موعد دارزدن آنان فرا مى‌رسد، به يكديگر تعارف مى‌كنند و هر كدام ديگرى را جلو مى‌اندازد و دليل تعارفشان هم اين بود كه رفيقشان برود تا او را به شهادت ترغيب كنند و به او قوّت قلب دهند تا مباد بترسد.

پزشكى كه در آنجا حضور داشت و مسئول كنترل سلامت اعداميان قبل از مراسم اعدام بود، بعداً براى ما نقل كرد:

«رفتار اين شهيدان در آخرين لحظات زندگى، ديدنى و تأثيرگذار بود.»

بعداً هم وصف و اوصاف آنان در سرتاسر عراق موج ايجاد كرد.