/ 729

شكيبايى كنيد و در شكيبايى بر يكديگر پيشى گيريد و آماده باشيد

رهنمودهايى از آيات

كسانى كه در راه خدا هجرت مى‌كنند، چيزى جز توشه تقوى و نيروى ايمان با خود همراه ندارند. آنان مى‌دانند كه، على رغم نيروهاى ظاهرى كه پر كننده چشم و مايه فريب خوردن ساده دلان است، پايان كار دشمنانشان نزديك است، و پس از اين پايان شايد به دوزخ پرتاب شوند كه بد جايگاهى است.

اما پرهيزگاران: پايان ايشان بهشت است كه بس نيكو قرارگاهى است، و از همين رو بر مؤمنان لازم است كه شكيبايى كنند و با اين شكيبايى به جانهاى خود شجاعت بخشند، و در مرزها به مرزدارى برخيزند و از خدا بترسند تا در دنيا و آخرت رستگار شوند.

اين خلاصه‌اى از درس حاضر است كه همچون متممى براى گفتار درباره آمادگيهاى روانى و ايمانى امتى عرضه مى‌شود كه با اهل كتاب در حال جنگ است، و بر آزار آنان شكيبايى نشان مى‌دهد، و فشارهاى طبقه توانگران بخيل هم پيمان با حبران و راهبان (الاحبار و الرهبان) خائن را تحمل مى‌كند.

براى آنكه صورت بيانى كامل شود و واقعيت پيدا كند، قرآن در آيه پيش آخرين آيه مى‌گويد كه:/ 730 همه اهل كتاب كافر نيستند، بلكه در ميان ايشان مردمان متقى نيز وجود دارند، تا چنان تصور نشود كه، مثلا، همه يهوديان اهل دوزخ‌اند و اين تنها بدان سبب است كه يهودى‌اند، و ما اهل بهشت‌ايم و اين تنها از آن روست‌