بر اين گروه واجب است كه رمز و نماد ارزشها و يگانگى باشند، تا نيروى
معنوى عظيمى براى نگاهبانى بر وحدت در داخل جامعه اسلامى به شمار روند، [105] و
قرآن به آن بازمىگردد كه بار ديگر ما را به يگانگى فرمان دهد و بگويد كه اختلاف
پيدا كردن پس از ايمان به دنبال خود عذابى بزرگ و روسياهى دارد.
/ 629 «وَ لا تَكُونُوا كَالَّذِينَ تَفَرَّقُوا وَ
اخْتَلَفُوا مِنْ بَعْدِ ما جاءَهُمُ الْبَيِّناتُ وَ أُولئِكَ لَهُمْ عَذابٌ
عَظِيمٌ- و همچون كسانى مباشيد كه پس از آمدن نشانههاى آشكار پراكنده شدند
و اختلاف پيدا كردند، و آنان را عذابى سخت (در پيش) است.» مطالعه در تجربههاى
ملتها همچون ديدن اوضاع و احوال ما است: آن امتها و ملتها پراكنده شدند، و هر گروه
از ايشان بنا بر ارزشهاى زمينى باطل- ارزش خون و زبان و سرزمين و مصالح عاجل و
تمسك جستن به آنها پيش از متمسك شدن به دين- فرقه خاصى را پديد آورد، و به همين
سبب با يكديگر مخالف شدند .. چه اين ارزشها با يكديگر متفاوت است و چيزى جز اختلاف
از آن نتيجه نمىشود، و به همين جهت به عذاب عظيمى در دنيا و آخرت گرفتار شدند.
[106] «يَوْمَ تَبْيَضُّ وُجُوهٌ وَ
تَسْوَدُّ وُجُوهٌ فَأَمَّا الَّذِينَ اسْوَدَّتْ وُجُوهُهُمْ أَ كَفَرْتُمْ
بَعْدَ إِيمانِكُمْ فَذُوقُوا الْعَذابَ بِما كُنْتُمْ تَكْفُرُونَ-
در روزى كه روهايى سفيد مىشود و روهايى سياه؛ پس (به) كسانى كه روهايشان سياه
مىشود (گويند:) چرا بعد از ايمانتان كافر شديد؟ پس براى آنكه كافر شديد عذاب را
بچشيد.» اختلاف درست و حسابى يگانه اختلاف ميان كفر و ايمان است، چرا كه اختلافى
است كه پروردگار ما در روز رسيدن به حساب حق و كفر پس از ايمان به آن معترف است.
اختلافى است بر حسب ارزشهاى باطل زمينى پس از متمسك شدن امت به قيمت يگانه توحيد.
ايمان به زمين و ارزش خاك و زمين و جنگيدن با مردمان بر سر آن