/ 502

رسالتهاى خدا ميان وحدت و نژادپرستى‌

رهنمودهايى از آيات

پس از آنكه نخستين درس از سوره آل عمران ما را به ياد پروردگارمان مى‌اندازد كه معبودى جز او نيست و زنده و قيوم است، اين بينش را به ما مى‌بخشد كه كتابى كه خدا بر قلب فرستاده‌اش نازل كرد حق است، و همه كتابهاى پيش از خود را تصديق مى‌كند، و فرستنده آن همان است كه پيش از آن تورات و انجيل را فرستاد، كه اين همه الهامبخش وحدت و يگانگى رسالتهاى خدا است. آيا همه آنها هدايت كننده مردم نيست؟ و آن قرآن كريم است كه حق و باطل را از يكديگر جدا مى‌كند، و كافران را به عذابى سخت بيم مى‌دهد، و از نزد عزيزى انتقامگير نازل شده است.

آنكه فرقان را فروفرستاده حكيم است و از آنچه به مصلحت بندگان او است آگاهى دارد. هيچ چيز در زمين و آسمان بر او پوشيده نيست، و بر طبايع آدميان احاطه دارد. آيا همو نبوده است كه آنان را در زهدانها به هر صورت كه خواسته مصور ساخته است؟ منزه است و انباز ندارد و غالب و حكيم است.

شرح آيات

[1] «الم‌- الف، لام، ميم.» كلمات روشن كننده و معجزه‌آسا است كه از حقيقت آنها كسى جز خدا و پيامبر (ص) و پيشرفتگان در علم آگاه نيست.

/ 503 [2] «اللَّهُ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ- خداوندى كه معبودى جز او نيست.»