و پس از يادآورى از بعضى حقوق مستحبّ براى زنان، همچون سفارش كردن بر بقاى ايشان در خانه پس از فوت شوهر، يا نيكى كردن در حق ايشان پس از طلاق، درس به پايان مى‌رسد.

/ 395 روش عرضه كردن حقوق زن از سوى قرآن در اين جا با روش آن در سوره‌هاى ديگر تفاوت دارد. چه، در اين جا سخن از ضرورت ملتزم بودن كامل به حدود الاهى و در اوقات دشوارى به ميان مى‌آيد كه نزديك است شيطان بر اراده انسان غلبه پيدا كند؛ و به همين سبب قرآن در اين جا ما را بارها به ياد تقوى مى‌اندازد، و از ما مى‌خواهد كه خدا را در خاطر داشته باشيم و بدانيم كه او نسبت به بندگان خود دانا است و او بينا و آگاه است. و بر ما است كه سخت از او بر حذر باشيم، و اين همه براى آن است كه روح تقوى بر جانهاى ما مستولى شود، يعنى همان روحى كه يكى از مهمترين نشانه‌هاى بازشناختن شخصيت مؤمن است.

شرح آيات

پرهيزگارى در پيوند زناشويى‌

[226] روا نيست كه شوهر به زن خود زيان برساند، و او را بدون آنكه حقوق وى را بدهد در خانه خود نگاه دارد، كه از جمله آنها يكى هم حق بهره‌بردارى جنسى است، بلكه بر شوهر واجب است كه دست كم يك بار در هر چهار ماه با او همخوابگى داشته باشد. پس اگر سوگند ياد كند كه از نزديكى جنسى، به سبب يا سببى ديگر، خوددارى خواهد كرد، به او يك مهلت چهار ماهه داده مى‌شود كه بايد پس از آن يا به نزد زن خود بازگردد و كفاره سوگند خود را بدهد، يا اين كه وى را با دادن طلاق آزاد گذارد كه از خانه شوهر خارج شود. و در حديث مأثور از امام باقر و امام صادق عليهما السلام آماده است كه گفتند: «اگر مردى سوگند ياد كند كه با زن خود رابطه جنسى برقرار نخواهد كرد، آن زن تا چهار ماه حق هيچ گفتگو و ادعايى در اين باره ندارد و مرد در خوددارى از عمل جنسى در اين چهار ماه مرتكب جرم و گناهى نشود، پس اگر چهار ماه سپرى شود و بين زن و