در اين درس، قرآن از اهميت تقوا در مقاومت كردن در برابر نفاق و
دورويى با ما سخن مىگويد، و بعد مهمى از ابعاد تقوا را براى ما بيان مىكند كه
(وحدت) است و گردن نهادن طرف مخالف بحث به خاطر مصلحت صاحب حق.
بحث با دعوت كردن شخص مسلمان به صلح و سلم در داخل جامعه اسلامى به
عنوان هدفى عالى كه بر افراد امت تحقق بخشيدن آن و پاسدارى از آن لازم است آغاز
مىشود، و در آيه همه مردم براى ايجاد وحدت مسئول شناخته مىشوند.
و سپس قرآن از اختلاف پيدا كردن پس از پيدا شدن دليل و بيّنه همگان
را بر حذر مىدارد، و مثلى از دوستان بنى اسراييل مىزند كه به پيدا شدن اختلاف پس
از بيّنات فراوان مربوط مىشود، و اين پس از آن است كه به ايشان مىگويد كه بايد
براى رفع اختلاف به اين گفتهها بسنده كنند و منتظر آن نباشند كه خدا در مظاهر
عظمت خود آشكار شود و به رفع اختلاف ميان ايشان بپردازد.
سپس به بيان سبب اساسى در همه اختلافات كه دنيا دوستى است توجه
مىكند/ 362 كه آدمى را به ستم كردن بر ديگران برمىانگيزد، و در پايان آيات قرآن
از پوشش فكرى كه آدمى در پيرامون دوستى دنيا بر خود مىپوشاند سخن مىگويد كه با
آن مىخواهد براى آن ارزشى فراهم آورد، و اين كارى است كه كافران در هنگام رسيدن
آيات بينات انجام مىدادند.