در ضمن سخن گفتن از مباحث تمهيدى قرآن حكيم، اين پرسش مطرح مىشود
كه: چرا به قرآن دعوت مىكنيم و آن را مىخوانيم؟
نخستين پرسشى كه براى ما مطرح مىشود، سؤال از علّتى است كه بدان علت
مردمان را به قرآن حكيم مىخوانيم، و در حقيقت سببهاى متعددى ما را به بازگشت به
قرآن و تدبر كردن در آن مىخواند، و ما كه جز به اختصار يادآور بعضى از آنها
مىشويم، چارهاى جز اعتراف كردن به ناتوانى خويش از احاطه پيدا كردن به همه آنها
نداريم.
1- هر يك از ما براى خود خواستههاى مشروعى دارد و آرزومند يافتن راه
راستى براى دسترس پيدا كردن به آنها است، و قرآن حكيم همين راه راست رسيدن هر كس
به مصالح و اميال مشروع او است.
اهميت و عظمت قرآن تنها منحصر به آن نيست كه مىتواند اميال و
مصلحتهاى مشروع مردمان را بسرعت تحقق بخشد و آنان را از راهى ايمن به آنچه
مىخواهند برساند، بلكه مهمتر از آن بدين جهت است كه/ 24 پايههايى براى شخصيت
تكامل يافته آدمى فراهم مىآورد كه به ميانجيگرى آنها مىتواند بآسانى به
خواستههاى مشروع خود برسد.
2- مصالح آدمى به نوبه خود چيزى جز بعضى از بلندپروازيها و