و پيامبر (ص) گفت: «برترى قرآن بر سخنان ديگر همچون برترى خدا بر بندگان او است»، و گفت: «قرآن ثروتى است كه جز آن ثروتى نيست»، و گفت

«قرآن خوان مهمانى خدا است، پس تا آنجا كه مى‌توانيد آن را فراگيريد».

و پيامبر (ص) گفت: «اگر خواهان زندگى سعادتمندان و مرگ شهيدان و رهايى از روز حسرت و سايه در گرماى سوزان قيامت و رسيدن به راه در گمراهى هستيد، به خواندن و مطالعه قرآن بپردازيد كه كلام/ 22 رحمان است و وسيله اجتناب از شيطان و برترى يافتن كفه حسنات در ميزان».

و امام على (ع) يك بار در توصيف قرآن چنين گفت: «بر شما باد توجه به كتاب خدا، كه ريسمان محكم است و روشنايى آشكار و درمان سودمند و دستور نافع و مايه دورى از گناه براى كسى كه به آن متمسك شود و وسيله رستگارى براى آنكه به آن چنگ زند؛ نه كج مى‌شود تا آن را راست كنند، و نه به باطل مى‌گرايد تا آن را بازگردانند. با گذشت زمان، و از خواندن و شنيدن بسيار آن كهنه نمى‌شود.

هر كس به آن سخن گويد راست گفته است، و هر كه به آن عمل كند پيش مى‌افتد».

و امير المؤمنين (ع) گفت: «كتاب خدا چيزى است كه به آن مى‌بينيد، و به آن مى‌شنويد، و پاره‌اى از آن به پاره‌اى ديگر سخن مى‌گويد، و پاره‌اى از آن گواه پاره‌اى ديگر است».

و حارث الاعور از اصحاب امام على (ع) گفت: «بر او درآمدم و گفتم: يا امير المؤمنين، در آن هنگام كه نزد تو هستيم چيزهايى مى‌شنويم كه به آن شاد مى‌شويم، و چون از نزد تو بيرون مى‌رويم، چيزهاى مختلف و پوشيده مى‌شنويم كه نمى‌دانيم چيست. پس آن حضرت گفت: يا اين كه آنها را انجام داده‌اند؛ گفتم

آرى، و او گفت: از رسول اللَّه شنيدم كه گفت: جبرئيل نزد من آمد و گفت: اى محمد! در ميان امت تو فتنه‌اى خواهد بود. گفتم: چگونه بايد از آن خود را بيرون كشيم؟ گفت: به وسيله كتاب خدا كه در آن خبر آنچه پيش از شما بود يا پس از شما خواهد بود آمده است، و ميان شما حكم مى‌كند، و كلام قاطع است و شوخى و