براى مسافر و بيمار وجود دارد.

«فَمَنْ كانَ مِنْكُمْ مَرِيضاً أَوْ عَلى‌ سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِنْ أَيَّامٍ أُخَرَ- و هر كس از شما بيمار يا در سفر باشد، در روزهاى ديگر (روزه را قضا خواهد كرد)،» كه در اين روزها به جاى روزهاى افطار كرده از ما رمضان به سبب بيمارى يا سفر، روزه خواهد گرفت. و ديگر از تسهيلات معاف شدن از روزه‌دارى براى كسى است كه نمى‌تواند روزه بگيرد، همچون اشخاص ضعيف البنيه و پيران سالخورده. در اين صورت مى‌تواند روزه بگيرد/ 331 يا هر روز كه از روزه گرفتن بازمى‌ماند در مقابل آن يك مسكين را خوراك دهد.

«وَ عَلَى الَّذِينَ يُطِيقُونَهُ فِدْيَةٌ طَعامُ مِسْكِينٍ فَمَنْ تَطَوَّعَ خَيْراً- و بر كسانى كه طاقت آن را دارند، فديه خوردن روزه خوراك دادن به مسكين است، و هر كس به ميل خود روزه بگيرد،» يعنى با وجود سختى روزه داشتن روزه بگيرد، «فَهُوَ خَيْرٌ لَهُ‌- پس اين برايش بهتر است،» بدان شرط كه روزه داشتن سبب زيان بزرگ نشود.

«وَ أَنْ تَصُومُوا خَيْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ‌- و اين كه روزه بگيريد براى شما بهتر است، اگر مى‌دانستيد.» بدان سبب كه جانهاى شما را پاك و اراده شما را تربيت مى‌كند، و براى شما در نزد خدا پاداشى نيكو آماده مى‌سازد.

چرا رمضان؟

[185] و ناگزير روزه گرفتن بايد در ماه رمضان صورت پذيرد، چرا؟ آيا ماهى برتر و بهتر از آن وجود ندارد؟

هرگز! ... اين ماه با خود يادبودى از مهمترين يادبودهاى امت همراه دارد، و آن ياد شب قدر است كه قرآن در آن نازل شده است.

«شَهْرُ رَمَضانَ الَّذِي أُنْزِلَ فِيهِ الْقُرْآنُ هُدىً لِلنَّاسِ وَ بَيِّناتٍ مِنَ الْهُدى‌