/ 20

قرآن در سنت‌

در درسى كه گذشت از توصيفى كه قرآن در آيات ذكر حكيم كرده است سخن گفتيم. و اينك به توصيفى از قرآن كه در حديث و سنت آمده است مى‌پردازيم. و در اين شك نيست كه حديث شرحى وافى يا ارتجالى براى آيات ذكر حكيم است.

در حديثى مأثور از عكرمة آمده است كه، ابن عباس مى‌گفت: «خداى عز و جل را سه چيز مقدس و محترم است كه همانند آنها چيزى نيست: كتابش كه روشنى و حكمت او است، و خانه‌اش كه آن را قبله مردمان قرار داده و رو كردن به خودش را از طرف مردم جز از طريق رو كردن به اين خانه نمى‌پذيرد، و عترت پيامبرتان».

و در حديثى مسند و روايت شده از پيامبر (ص) آمده است كه گفت

«چنان مى‌نمايد كه خوانده شدم و اجابت كردم، و من در ميان شما دو چيز سنگين بر جاى مى‌گذارم كه يكى از آن دو بزرگتر از ديگرى و آن كتاب خداى تبارك و تعالى است كه همچون ريسمانى كشيده شده از آسمان به زمين است، و ديگرى عترتم يعنى اهل بيتم است، پس نگران آن باشيد كه چگونه در آنها جانشين من مى‌شويد».

در حديث مسند ديگرى از پيغمبر (ص) آمده است كه گفت: «اى مردم،