روى ابراهيم و پسرش در ضمن ساختن خانه به اين هدف توجه داشته و مى‌گفتند

«رَبَّنا وَ اجْعَلْنا مُسْلِمَيْنِ لَكَ‌- پروردگارا، ما دو نفر را چنان كن كه به تو تسليم شويم و اسلام آوريم.» و عمل صالح همچنين تأثيرى در صالح بودن ذريه و نسل فرد دارد، و ابراهيم و اسماعيل هدفشان از ساختن خانه آن بود كه اين خانه دليلى عينى براى اسلام آوردن ايشان باشد و مركز دينى توحيدى فرزندانشان شود، و گفتند

/ 258 «وَ مِنْ ذُرِّيَّتِنا أُمَّةً مُسْلِمَةً لَكَ وَ أَرِنا مَناسِكَنا وَ تُبْ عَلَيْنا إِنَّكَ أَنْتَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ‌- و از ذريه ما امتى قرار ده كه به تو تسليم باشند و اسلام آورند، و جا و راه و روش عبادتها را به ما بنما، و بر ما ببخش كه تو توبه پذير و مهربانى.» عمل صالح بر راهيابى و دانايى نسبت به روش عمل در آينده صاحب آن مى‌افزايد، و در آيه‌اى از قرآن آمده است كه «وَ الَّذِينَ جاهَدُوا فِينا لَنَهْدِيَنَّهُمْ سُبُلَنا» يعنى كسانى كه در راه ما بكوشند راههاى خود را به ايشان نشان خواهيم داد. و بدين گونه هدف ابراهيم و اسماعيل از بناى خانه دسترس پيدا كردن به هدايت بيشتر و شناختن آداب عبادت بود، و بنا بر اين چشم آن داشتند كه با ساختن خانه خدا توبه ايشان را بپذيرد، و اين آخرين هدفى است كه امكان تحقق آن از هر عمل صالح مى‌رود، و خدا بدين گونه تقصيرها و گناهان گذشته صاحب آن عمل را ببخشد.

[129] مؤمن راستين از ارزش ايمان و اندازه اهميت آن در زندگى انسان آگاه است، و لذا درصدد آن برمى‌آيد كه همگان را به ايمان دعوت كند تا به داشتن آن سعادتمند شوند، و ابراهيم و اسماعيل خدا را به همين منظور مى‌خواندند و مى‌گفتند

«رَبَّنا وَ ابْعَثْ فِيهِمْ رَسُولًا مِنْهُمْ‌- پروردگارا، و در ميان ايشان پيامبرى برانگيز،» از ميان خود ايشان كه برايشان بيگانه نباشد و (فرزندان ابراهيم) نخستين مؤمنان به رسالت او شوند، و هدف اين رسالت نخست آن باشد كه