[115] اختلافات موجود ميان دينها بزرگ نيست، و صاحبان منافع مادّى
به خاطر بهره بردارى از اين اختلافات آنها را بزرگ نشان دادهاند. از اين جمله است
اختلاف قبله، كه خدا در/ 241 آسمان و زمين و در مشرق و مغرب همه جا خدا است.
«وَ لِلَّهِ الْمَشْرِقُ وَ الْمَغْرِبُ
فَأَيْنَما تُوَلُّوا فَثَمَّ وَجْهُ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ واسِعٌ عَلِيمٌ-
و خاور و باختر خدا را است، پس به هر كجا رو كنيد همان جا رو به خدا است، و خداوند
شنوا و داناست.» واسع و گسترده قدرت است و قدرت او همه جهات را شامل مىشود، و
نسبت به آن كس كه در شرق يا غرب رو به او مىكند دانا است، و آنچه در نزد خدا مهم
است تسليم به او بودن و مخالفت كردن با شهوات زودگذر به خاطر او است، نه دليلى كه
مردمان پروردگار خود را با رو كردن از آن روى عبادت مىكنند. اين همه از قضاياى
غير اساسى است كه طرفهاى اختلاف آنها را براى دست يافتن به منافع مادى از طريق
اختلافات بزرگ جلوه مىدهند.
[116] و از امور منفى وسيعى كه بنى اسراييل گرفتار آنها شدند، و بر
ما است كه از آنها دورى گزينيم، شرك به خدا است
«وَ قالُوا اتَّخَذَ اللَّهُ وَلَداً-
و گفتند: خدا براى خود پسرى برگزيد.» و اين برخاسته از طرز تفكر كمدامنه آنان بود
كه نمىتوانستند ميان نبوّت (پيامبرى) و بنوّت (فرزندى) فرق بگذارند و چنان
مىپنداشتند كه بالا بودن درجه نبى و پيامبر و صورت گرفتن بعضى از معجزهها به دست
وى، او را فرزند خدا مىسازد.
«سُبْحانَهُ بَلْ لَهُ ما فِي السَّماواتِ وَ
الْأَرْضِ- منزه و پاك است خدا! بلكه هر چه در آسمانها و زمين است از او است،»
و چيزى در آفرينش نزديكتر به خدا از چيزى ديگر نيست.