«وَ أَيَّدْناهُ بِرُوحِ الْقُدُسِ-
و او را با روح قدس تقويت كرديم.» يعنى همان عاملى كه پيش از آن مؤيد و تقويت
كننده موسى بود، ولى شما، اى بنى اسراييل، چون عيسى به رسالت نزد شما آمد به او
ايمان نياورديد! «أَ فَكُلَّما جاءَكُمْ رَسُولٌ بِما لا تَهْوى
أَنْفُسُكُمُ اسْتَكْبَرْتُمْ- هر گاه پيامبرى چيزى براى شما آورد
كه نفسهاتان آن را دوست نمىداشت، گردن افراختيد.»/ 201 و خود را برتر از او
شمرديد، بدان سبب كه خويشتن را ملت برگزيده خدا تصور مىكرديد كه خدا بر شما منت
نهاده و ارزشها و افكار و عاداتى به شما بخشيده كه همانند آن در سراسر جهان يافت
نمىشود، و از همين روى در پيامبرى تازه چيز جديدى يافت نمىشود كه بتوان آن را بر
رسالت شما افزود. شما در عمل كردن با فرستادگان خدا به تعدى و تجاوز پرداختيد.
«فَفَرِيقاً كَذَّبْتُمْ وَ فَرِيقاً تَقْتُلُونَ-
پس گروهى را دروغزن خوانديد و گروهى را كشتيد.» و خواه تكذيب كرده يا كشته باشيد،
در هر حال تنها زيانكار خود شما هستيد.
سبب تكذيب
[88] چرا فرستادگان را تكذيب كرديد؟
اگر چه در محدوده نژادپرستى گرفتار شدهايد، ولى آيا اين امكان براى
شما وجود ندارد كه ديوار نژادپرستى گرداگرد خود را بشكافيد و از جمود و ارتجاع آن
خود را خلاص كنيد؟ البته كه اين كار ممكن است، و بنا بر اين شما مستقيما مسئول كفر
ورزيدن خود هستيد و هيچ بهانهاى به كار شما نمىخورد، و از جمله: اين كه در به
روى خود بستن شما را از مسئوليت كفر ورزيدن به رسالت تازه رهايى نمىبخشد.
«وَ قالُوا قُلُوبُنا غُلْفٌ-
و گفتند: دلهاى ما سر پوشيده است.»