س 212-
علماء تجويد گفتهاند در حروف مدّ (واو - و ياء - و الف) كه بعد آنها سكون
عارض شده باشد به سبب وقف مانند «العالمين - الرحيم - الدين - نستعين» اين
كه سه وجه جايز است قصر و مدّ و توسط، آيا قرائت به اين صور سهگانه صحيح
است يا خير و كدام وجه بهتر است؟ ج - صحيح است با مراعات نمودن مدّ يا توسط. س 213- اگر نمازگزار در قرائت خود مدّ دهد در جايى كه موضع مدّ نباشد مانند الف (مالك) و واو (يوم) آيا قرائت او صحيح است؟ ج - صحيح است به طورى كه از حد متعارف در قرائت خارج نشود. س 214- در قرائت نماز وقف بر كلمه (من كل امر سلام) در سوره قدر چه صورت دارد؟ ج - مانعى ندارد. س 215- وقف به حركت و وصل به سكون كه فرموديد بنا
به احتياط واجب ترك نشود اگر كسى وقف به حركت و وصل به سكون نمود خلاف
احتياط كرده و يا نمازش هم باطل است؟ ج - بنابر احتياط واجب اگر با علم و عمد باشد اعاده و يا قضاء نمايد. س 216- فرموديد بنابر احتياط واجب وقف به حركت و
وصل به سكون در نماز ننمايند حالا اگر از روى عمد و عادت كسى اين طور انجام
داد خلاف احتياط كرده يا نماز هم باطل و اعاده لازم دارد و همچنين در
مدهاى واجب و حروف «يرملون» مراعات نكرد چه صورت دارد؟ ج - ترك عمدى آن دو وظيفه موجب لزوم اعاده يا قضا على الاحوط است و مىتواند در ترك آن به غير رجوع نمايد.