دعا در حق کمیت

امام باقر علیه‌السلام فرموده است: مؤمن کسی است که اگر خشنود شد، خشنودیش او را به گناه نیفکند و اگر به خشم افتاد از گفتن حق خارج نمی‌شود.
نقل شده که: حضرت باقر علیه‌السلام در حق کمیت دعا کرد، چون که دشمنان آل محمد می‌خواستند او را بگیرند و بکشند، کمیت متواری شده بود، در همه راهها گروهی را مأمور کرده بودند که اگر مخفیانه بیرون رفت، او را بگیرند و بکشند. هنگامی که کمیت در تاریکی شب بیرون آمد و خواست در راهی برود، شیری پیدا شد و مانع شد؛ خواست از راه دیگر برود، باز شیر جلوگیری کرد و گویا اشاره می‌کرد که همراه او برود. عاقبت شیر همراه کمیت رفت تا از شر دشمنان نجات یافت.