دستگیری دزدان واقعی و برگردان کیسه‌های زر

عاصم بن حمزه می‌گوید: در خدمت امام باقر علیه‌السلام بودم و با سلیمان بن خالد به جائی می‌رفتیم. دو شخص پیدا شدند، حضرت فرمود: «این دو دزد هستند.»
پس به غلامان امر فرمود که هر دو را نگاه داشتند و به سلیمان گفت: «به بالای این کوه برو، در آنجا غاری است و در آن غار دو کیسه زر سر به مهر شده وجود دارد، آنها را نزد من بیاور.»
سلیمان رفت و آن دو کیسه را آورد. چون به مدینه برگشتیم دیدیم حاکم جمعی را به جرم دزدی گرفته و مشغول شکنجه کردن آنها بود. امام باقر علیه‌السلام به حاکم فرمود: «دست از این مردم بردار.» صاحب یکی از آن کیسه‌ها حاضر بود پس مال او را تسلیم نمود و فرمود: «صاحب کیسه‌ی دوم بعد از سه روز دیگر خواهد آمد.» پس دست دزدان را بریدند. یکی از آن دزدان گفت: «الحمدلله که دست من در خدمت پسر رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم بریده شد و این ماجرا به قیامت نیفتاد.» و توبه نمود. حضرت امام باقر علیه‌السلام به او فرمود: «تو از اهل بهشت هستی و دست تو پیش از تو به بهشت رفت.» و آن مرد بعد از بیست سال به رحمت خدا رفت.
در روز سوم صاحب کیسه‌ی دیگر که فردی نصرانی بود آمد و حاکم او را به خدمت امام باقر علیه‌السلام فرستاد و او کیسه‌ی خود را سر به مهر دید.
آن حضرت به او گفت: «می‌خواهی به تو خبر بدهم که در این کیسه چیست؟!» او گفت: «خبر دهید.» حضرت فرمود: «دو هزار دینار در کیسه قرار دارد که هزار دینار آن مال تو و هزار دینار دیگر مال شخص دیگر به نام محمد بن عبدالرحمن است و آن مرد خیری می‌باشد و بسیار صدقه می‌دهد و بسیار نماز می‌خواند. در همین ساعت نیز به دنبال تو می‌رسد.»
آن مرد نصرانی چون این معجزات را از آن حضرت دید، گفت: «ایمان آوردم به آن خدائی که به غیر از او خدائی نیست و گواهی می‌دهم که محمد بن عبدالله صلی الله علیه و آله و سلم رسول اوست و تو امام واجب الاطاعت هستی و فرمان‌برداری تو بر مردمان واجب است.»
سپس کیسه‌ی خود را برداشت و روانه‌ی منزل خود شد. [1] .