حالات معنوی در زندان‌

حج از مناسکی است که نقش مهمی در تکامل روحی انسان ایفا می‌کند. حج از مناسکی است که از آغاز دین و شریعت الهی برای اولین پیامبر آدم علیه‌السلام تا خاتم، تشریع و مستقر شده است. انبیای الهی هماره این مناسک را انجام داده‌اند و تعالی روح خویش از مناسک حج و مشاهد مشرفه استمداد نمودند. رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم در مورد نقش حج فرمود: لیس للحج المبرور ثمن الا الجنة. [1] .
امام صادق در مورد نقش مناسک فرمود: من حج حجةالاسلام فقد حل عقدة من النار من عنقه. [2] «کسی که حج واجب انجام دهد، خویشتن را از آتش آزاد نموده است.»
امام مجتبی علیه‌السلام بیست مورد پیاده و سواره به حج مشرف شدند. [3] امام سجاد علیه‌السلام چهل نوبت حج و عمره مشرف شدند. [4] امام باقر علیه‌السلام: بنی الاسلام علی خمسه أشیاء علی الصلوة و الزکاة و الحج و الصوم و الولایة. [5] . امام موسی علیه‌السلام همراه برادرش علی بن جعفر علیه‌السلام که از فرزانگان بود، چهار نوبت با پای پیاده به حج مشرف شدند. امام کاظم علیه‌السلام چهار نوبت و در هر نوبت حدود یک ماه با پای پیاده راه می‌پیمود و مسافت مدینه تا مکه را طی می‌کند تا حج انجام دهد.
امام کاظم علیه‌السلام در این سفر فرزندان و همسرش را نیز پیاده همراه می‌برد، در حالی که اسب سواری تیزرو برای آنان فراهم است، علی بن جعفر علیه‌السلام قال خرجنا مع اخی موسی بن جعفر علیه‌السلام فی اربع عمرة یمشی فیها الی مکة بعیاله و اهله واحدة منهن مشی فیها ستة و عشرین یوما و اخری خمسة و عشرین یوما و اخری اربعة و عشرین یوما و اخری أحد و عشرین یوما. [6] «در چهار نوبت با همسر و فرزندانش پیاده راهی مکه شدند در نوبت اول 26 روز در نوبت دوم 25 روز و در نوبت سوم 24 روز و در نوبت چهارم 21 روز در راه بودند».