پاداش ارزشمند برای هدیه ناچیز

انس روایت کرده است روزی نزد امام حسن علیه‌السلام بودم که یکی از کنیزهای حضرت شاخه‌ی گلی به وی هدیه کرد.
قال علیه‌السلام:
أنت حرة لوجه الله تعالی. فقلت له فی ذلک. فقال: کذا أدبنا الله تعالی: «و اذا حییتم بتحیة فحیوا بأحسن منها» [1] و کان أحسن منها اعتاقها [2] .
امام حسن علیه‌السلام فرمود:
(تو به خاطر رضای پروردگار آزادی!... من در این باره با آن حضرت گفتگو کردم. پس آن حضرت فرمود: خداوند ما را چنین پرورده است «وقتی به تحیتی مورد خطاب قرار گرفتید، پاسخ آن را بهتر از آن بدهید» و پاداش بهتر برای آن کنیز، آزاد کردن وی بود.)