ولى درّ خصوص گوهرى را گويند كه به نظم كشيده باشند.

پس نسبت به ايندو عامّ و خاصز مطلق است.

قوله: هذا من قبيل لجين الماء: يعنى اضافه « عقد » به « عقايد » مانند اضافه‌

« لجين » به « الماء » است كه مشبّه‌به را به مشبّه اضافه كرده‌ايم.

مؤلّف گويد:

لجين الماء يعنى نقره آبى.

متن: « 12، 11 »

تجزيه و تركيب‌

فاء: ممكنست زائده بوده و امكان دارد بمعناى استيناف فرض شود.

هاء: براى تنبيه‌

انا: ضمير متكلّم وحده، مبتداء

الخائض: موصول وصله و عائد، خبر براى « انا » .

فى: جارّه‌

المقصود: موصول و صله و عائد، مجرور به « فى » متعلّق است به‌

« الخائض ».

باء: جارّه است و بمعناى استعانت مى‌باشد.

عون: اسم مصدر و مجرور به باء بوده و متعلّق است به « الخائض‌

مضاف.

ربّى: مضاف و مضاف اليه.

واجب: بدل از « ربّ » و مضاف مى‌باشد.