شرط هفتم: اسلام و تمييز

در صحّت نماز دو امر ديگر شرط است و آن عبارتند از:

اوّل: اسلام و توضيح آن اين است:

در صحّت نماز شرط است كه نمازگزار مسلمان باشد، بنابراين هيچ عبادتى (چه نماز و چه غير نماز) از هيچ كافرى (اگر چه مرتد ملّى يا فطرى باشد) صحيح نبوده اگر چه بر او واجب مى‌باشد.

دوّم: تمييز و تشخيص.

در صحّت نماز شرط است كه نمازگزار داراى قوه تمييز و تشخيص باشد، بنابراين نماز سه گروه صحيح نيست.

الف: ديوانه‌

ب: مغمى عليه (بيهوش).

ج: كودكى كه افعال نماز را از هم تمييز و تشخيص نمى‌دهد.

تبصره‌

سنّت است كه طفل را در شش سالگى بر نماز تمرين دهند.

فصل سوّم: شرح كيفيّت نماز

گفتن اذان و اقامه در نماز مستحب مى‌باشد.

كيفيت اذان و اقامه‌

كيفيت اذان و اقامه باين شرح است: