4- تثنيه مذكّر مخاطب مانند: ان تضربا (مثال نصب) و لم تضربا (مثال جزم)

5- مفرد و مؤنث مخاطب مانند: ان تضربى (مثال نصب) و لم تضربى (مثال جزم)

6- جمع مذكر مخاطب مانند: ان تضربوا (مثال نصب) و لم تضربوا (مثال جزم)

3- فعل مضارع ناقص يائى مانند يرمي و ناقص واوى همچون يدعو حالت رفعشان به تقدير ضمّه بوده و جزمشان به حذف لام الفعل است مشروط به اينكه صيغه فعل تثنيه و جمع و مفرد مؤنث مخاطبه نباشد لذا مى‌گوئى: هو يرمي (مثال است براى رفع به تقدير ضمه در ناقص يائى) و هو يدعو (مثال است براى رفع به تقدير ضمه در ناقص واوى) و لم يرم (مثال است براى حذف لام الفعل در حالت جزمى در ناقص يائى) و لم يدع (مثال است براى حذف لام الفعل در حالت جزمى در ناقص واوى)

4- فعل مضارعى كه ناقص الفى بوده و صيغه‌اش تثنيه و جمع و مفرد مؤنث مخاطبه نباشد رفعش به تقدير ضمّه و نصبش به تقدير فتحه و جزمش به حذف لام الفعل مى‌باشد مانند:

هو يسعى (در حال رفع ضمه مقدّر است) لن يسعى (در حال نصب فتحه مقدّر است) لم يسع (در حال جزم لام الفعل محذوف است)

5- فعل مضارع مرفوع عاملش معنوى بوده و آن عبارت است از مجرّد بودنش از ناصب و جازم.

6- و امّا استخراج فعل مضارع در جملات مذكور و بيان صنف اعراب آن:

الف: يصلون (مرفوع است و رفعش به نون مى‌باشد) ان يوصل (منصوب است و نصبش به فتحه است) يخشون (مرفوع است و رفعش به نون مى‌باشد) يخافون (مرفوع است و رفعش به نون است)

ب: يخرّون (مرفوع است و رفعش به نون مى‌باشد) يبكون (مرفوع است و