قوله: بما له ن الخصوصيّات: ضمير در « له » به معنا عود مى‌كند.

قوله: تستلزم صحّته دائما: ضمير در « تستلزم » به صحّت استعمال راجع بوده و در « صحّته » به استعمال عود مى‌نمايد.

قوله: حتّى يكون علامة لها: ضمير در « لها » به حقيقت راجع است.